nad Adriatykiem
Danuta Ostrowska

pośród skór gładkich
niedotkniętych czasem
widziałam

cieniutki pergamin
mozolnie pisany pewną ręką czasu
błękitne żyłki i guzki żylaków
bordiura bezcenna

kobieta była stara

widziałam w niej siebie
poddającą się z bólem
niewidzialnej ręce
kreślącej diariusz życia

za chwilę będę stara

tandetna broszura?
bezcenny manuskrypt?