ODJAZD
Izabella Teresa Kostka

ODJAZD

Odchodzimy nadzy
ubrani w czyny,
strachem przemoczeni

na twarzy grymas
i odwieczne pytanie:
“Co teraz z nami będzie?”

Wejdziemy do rzeki
zaprzepaszczonego czasu,
gorzko zapłaczemy,

przepłyną obok grzechy
i niewyznane słowa,
na przejazd poczekamy.

Charon wpuści nas na łódkę
tylko za cenę serca.

~

Izabella Teresa Kostka

2019, “Rozdarcia / Lacerazioni”