Mój ogród
Bronisława Góralczyk

Mój ogród tonie w kwiatach
Po polu pieśń się niesie
A gdzieś na końcu świata
Wyrusza w drogę jesień…

Wciąż wolna od uniesień
Kolory z sobą swata
I wiedzie ku nam wrzesień
I nić babiego lata…

I pieśnią, co się niesie
I wiatru cichym graniem
Usypia smutna jesień
Sarenki na polanie…

A słońce, co wygasa
Na lata pożegnanie
Ukrywa w gęstych lasach
Maślaki, rydze, kanie…

Zaś ogród mój, co w kwiatach
Ukrywał barw palety
Z szarością dnia się brata
Jak smutna twarz kobiety…

Gliwice 30.08.2010 r.