Złotówka Czesław Paweł Pobiedziński Znalazłem ją szczęśliwie na drodze koło Dzidka Ona smukła, błyszcząca jak gitara Witka A ja, szary, zwykły, przypadkowy przechodzień Takie szczęście to rzadkość a nie ot tak co dzień Ona jeszcze niewinna, pierwowzór dziewicy Jakby spod … Czytaj dalej →

Dobrodzieje czyli Krótka pieśń o miłości Czesław Paweł Pobiedziński Na bok kwasy i waśnie może dziś, teraz właśnie potrzebuje Cię świat jeśli komuś brak czego a Ty masz to kolego to nie czekaj, nie czekaj szkoda lat Tam gdzie nienawiść … Czytaj dalej →

Zabawki Pana Boga Czesław Paweł Pobiedziński Że na wschodzie jest wojna Przecież ona nas nie dotyczy My daleko, tu ziemia spokojna Niech Pan o tym nie pisze, nie krzyczy Co, że ziemia tam płacze Że w niej tyle żelaza i … Czytaj dalej →

Ola z przedszkola Czesław Paweł Pobiedziński Ola z przedszkola Ona spojrzała na mnie przy sobie miała psa ja pomyślałem, dziwne skądś znam jej DNA Przeglądam znajome twarze z bliskich z odległych dat z ulicy z okolicy z młodych chłopięcych lat … Czytaj dalej →

Czasem Czesław Paweł Pobiedziński Czasem zapomnę, nie zajarzę że jestem tutaj gospodarzem na palcach chodzę, papcie noszę kłaniam się grzecznie, dziękuję, proszę i jestem kontent, czyli rad z rozlicznych mojej żony wad co ona zrobi źle, wadliwie za wszystko chwalę … Czytaj dalej →

Ulica Nowy Świat Czesław Paweł Pobiedziński Wiele czekamy lat Na ulicy Nowy Świat Albo przy innej drodze Aż przyjdzie jakiś czarodziej I nam odmieni życie A my na nieba suficie Gwiazdę jakąś obierzem Lub zodiakalne zwierze I niech świat cały … Czytaj dalej →

Wigilia Czesław Paweł Pobiedziński Posłuchajcie, widziałem, idą Święta weselej świecą gwiazdy po ludzku gadają zwierzęta I lepszy jestem ja i milej uśmiecha się żona a na choince iskier gra z gwiazd miliona W całym domu gwar rodzina w komplecie gospodarz … Czytaj dalej →

Pastorałka rosochata Czesław Paweł Pobiedziński Przybyli, przybyli królowie do domu naszego dary przynieśli różne dla Pana maluśkiego Witajcie, witajcie mędrcowie szeroko otwarte wam wrota po lewej połóżcie wota po prawej woreczki złota Dzieciątko dzisiaj przychylne pogada, pobłogosławi weź Je na … Czytaj dalej →

Żmija Czesław Paweł Pobiedziński Na drodze na szarym piachu na serio lub dla obciachu ktoś palcem a może kijem znak zrobił, który się wije Stanął przechodzień, czeka a zygzak płynie jak rzeka prosto ale cyklicznie niejako symbolicznie Długo nawet nie … Czytaj dalej →

Moja żona i ja Czesław Paweł Pobiedziński Moja żona, światowa wysoko głowę nosi bo za granicą bywa u niemieckiej Frau Tosi Ja, jestem prosty człowiek w sadzie jabłoniom się kłaniam i zwykłą wiejską maślanką popijam swoje śniadania Żona, jest nieźle … Czytaj dalej →

Czarne dni Buska Zdroju Czesław Paweł Pobiedziński Czarne dni Buska Zdroju Kiedy na Busko schodzi noc nad okolicą zmrok zapada jakaś przemożna czarcia moc na całe uzdrowisko spada I alejami lekko pląsa po jeszcze ciepłych ludzi śladach kogo dopadnie wtedy … Czytaj dalej →

Myśl wieczorna Czesław Paweł Pobiedziński Ziewasz, ziewaniem żegnasz dzień Zmrok się zakrada w domu sień Twój cień się kładzie, potem znika I tylko zegar ciągle tyka Myślę, jest fajnie dzielić łoże Z takim co tykać zawsze może

Zadumka Czesław Paweł Pobiedziński Pociąga mnie uczonych mowa Szkoda, że nie potrafię tak Wydaję z siebie puste słowa A treść, gdzie treść, tej właśnie brak A chciałbym tak zwyczajnie prosto A prosto znaczy znakomicie Budować między ludźmi mosty I dawać … Czytaj dalej →

Moja modlitwa Czesław Paweł Pobiedziński Moja modlitwa Ty, który gwiazdy rozpaliłeś w niebie A potem wszystkie je wprawiłeś w ruch Spraw, żeby w każdej życiowej potrzebie Czuwał nad nami Twój Święty Duch Ty, który góry podniosłeś do nieba Ty, który … Czytaj dalej →

Pastorałka dla przyjaciół Czesław Paweł Pobiedziński Pastorałka dla przyjaciół Przyszli goście, jeden po drugim Przesiąknięci zapachem lasu Przed choinką łańcuchem długim Przechodzili, zdając próbę czasu I nieważne kto kim był, co miał Czy jest cichy, czy używa basów Nikt nie … Czytaj dalej →

O trudnej sztuce pisania Czesław Paweł Pobiedziński Znacie to, Panie i Panowie, Być może zbędne tłumaczenie Poeta to jest taki człowiek Co zwykłe ludzkie ma pragnienie Twórcze pragnienie, wiedzy głód, Więc rozumiecie ten mój trud Niby dwa rymy, żadna łacha … Czytaj dalej →

Do kota Mruczka Czesław Paweł Pobiedziński Wąsy siwe, wzrok znudzony kocie w głowie masz androny leżysz, pani mruczki gadasz co nagrzeszysz opowiadasz pan zazdrości Ci czasami że masz tyle za uszami.

Do nieznanego człowieka Czesław Paweł Pobiedziński Do nieznanego człowieka sobie i dla was to piszę co nieco ponarzekam opowiem coś towarzysze Co roku, codziennie od lat widzę to czytam i słyszę przychodzi ktoś nowy na świat nadzieja się nowa kołysze … Czytaj dalej →

Motyle Czesław Paweł Pobiedziński Ty się bawisz, świat cały należy do Ciebie A co tam, że inni pozostają w tyle Że za ścianą ktoś siedzi o wodzie i chlebie Bezduszna obojętność twoim dobrym stylem Lecisz śmieszna, wesoła, lekceważysz chwile Bierzesz … Czytaj dalej →