Wiosna w Kępnie Ewa Maciejewska na skwerach miasta kwitną krokusy wiosenne panny – tyle radości fiolet wyróżnia się na tle trawy w zwiewnych sukienkach taniec żonkili już zapaliły młodziutką trawę płoną maleńkie kwiatów ogniki pomarańczową i żółtą wstęgą wiosenny pożar … Czytaj dalej →

Wiosna Ewa Maciejewska przyszła świtem ranną rosą na paluszkach jeszcze spały małe wróble w ciepłych gniazdach rozłożyła szal zielony dla maluszków przebiśniegów tulipanów i przylaszczki wstążki rzeki rozpuściła jak warkocze niebieściutkie wartkie nurty nowych zdarzeń płyną nuty niczym łódki a … Czytaj dalej →

Odwieczne pytanie Ewa Maciejewska czym jest poezja… a może kim… muzą westchnieniem nadobną damą przepływającą w kosmosie myślą czy…niedomkniętą niebiańską bramą wczesuje słowa w warkocz komety światłem księżyca czasem się przyśni gwiaździstym ogniem czy snem proroczym … świeżym kwiatem kwitnącej … Czytaj dalej →

Nie pora Ewa Maciejewska jeszcze nie pora na kwiaty w wazonie pachnące róże bzu fioletu kiście białym całunem sprószone ogrody dotykiem myśli w jasnych szarościach buzuje nostalgia złotym płomieniem skrzącą iskrą pali w śnieżnych kaskadach wirujących płatków serca ocali przeproszę … Czytaj dalej →

Pozwól Ewa Maciejewska pozwól Jezu wędrować za twoim blaskiem przez ciemność pozwól błądzić bym mogła trafić na drogę właściwą pozwól łzom rzeźbić duszę – ciało okryj zorzą wiecznej miłości twarz rozjaśnij słońcem oczy niech błękitnieją niebem niech moja nikła postać … Czytaj dalej →

Zima Ewa Maciejewska przyszła zima mroźnym świtem ukradkiem otuliła białą chustą nad ranem skrzą się płatki niczym małe świetliki rozpaliły w każdym sercu ogniki błyszczy księżyc nad szmaragdem niebiosów zapraszając na huśtawkę kosmosu rozbujają tam świąteczne marzenia płoną mrozem szklanych … Czytaj dalej →

Tęczowy taniec Ewa Maciejewska gdy życie daje mi w kość na płacz się zbiera i złość na moście tęczy tańczę po barwnym brzegu chcę iść od zaraz teraz od dziś przez wydmy wspomnień brodzić na piasku zostawię ślad byś znalazł … Czytaj dalej →

***(na skraju stycznia) Ewa Maciejewska na skraju stycznia przysiadł maj bosą stopą macha uśmiecha się choć z zimna drży i ściga go wataha wataha głodnych życia dni w kalendarz zapisanych wypełnią się gdy ja i ty nasyci nas nieznane

***(tani szampan…) Ewa Maciejewska tani szampan uderza do głowy najbardziej syci ciało perlistymi bąbelkami jestem kroplą wszechświata na chwilę radością miniiskrą wielobarwną

Szansa Ewa Maciejewska piję szampana w noworoczny poranek styczniowe słońce wiosnę prowokuje wypali promieniem nowe karty zdarzeń tęsknotę za gorącym piaskiem morza śródziemnego za kroplami słów ciepłych o poranku i wieczorem chcę poczuć pod palcami szansę podróży nieprzebytych szlaków nie … Czytaj dalej →

Pożegnanie roku Ewa Maciejewska żegnam stary rok taka kolej rzeczy dobry był czy smutny to już przeszłość przecież do chwil dobrych powrócę pamięcią złe tych mniej wyciągnę wnioski doskonalić się wciąż uczę życie kochanek wymagający

Szczęście w nowym roku Ewa Maciejewska w dłoniach się zmieści na twarzy zagości uśmiechem noc zatrze ślady nowe się zdarzy szczęścia przychylne spojrzenie

Serce na śniegu Ewa Maciejewska rysował ktoś tutaj serce na białym puchu obrusie nie zimne to lecz gorące wyznanie uczuć być musi fruwają białe motyle wśród śnieżnej magii przestrzeni gdzieś w chmurach nad nami razem zasiedli w szatach anieli korony … Czytaj dalej →

***(mój aniele) Ewa Maciejewska mój aniele grudniowy rozsypujesz słowa otuchy białym płatkiem tkasz chustę opieki rozbielonych szarości podajesz dłoń kiedy potykam się o brzeg wyparcia w kaskadach zapomnienia rozpalasz płomień miłości nie zapłaczę czuwasz niestrudzenie

Gdybym Ewa Maciejewska gdybym mogła zamienić wszystkie barwy jesieni w kolorowe słowa miłości chwytać sercem jak w siatkę motyle krople dżdżu z rzęs strącać zamiast deszczu łez gdybym tylko mogła ułożyć ikebanę miłości skomponowałabym bukiet między niebem a ziemią harmonią … Czytaj dalej →

104 Rocznica Niepodległości Polski Ewa Maciejewska wiosenne słońce co pąki uwalnia białych jabłoni grusz złocistych zapach letni chłód bryzy nadbałtyckiej plaży wyściela marzeń słoneczne pejzaże w szuwarach jezior cisza się układa w szelestach wody czerwień zachodzącego słońca białą lilią pamięć … Czytaj dalej →

W listopadzie Ewa Maciejewska ostatnią pelargonię zapraszam w progi domu ogrzeje się klimatem codziennych rytuałów otrząsa krople chłodu różowej sukni płatków rozmawia z psem i kotem bezdźwięczną mową wdzięku przez szybę często zerka w jesienną dal ogrodu spragniona jeszcze ciepła … Czytaj dalej →

W październiku Ewa Maciejewska rozzłocił się październik paletę kolorów rozniecił malując obrazy zachwytu otula ciepłym złotem słodyczą czerwieni dni kołysze słońce jak plaster pomarańczy spija zachodom w ciszy improwizuje balet w czułych podmuchach liści odcienie miłości ożywia pastelową nutą kolorowe … Czytaj dalej →

Blask mimozy Ewa Maciejewska zapachniało jesienią w ogrodzie cynamonem i słodką szarlotką jabłoń do snu układa ramiona i rumieni się ostatnie jabłko spójrz mam usta czerwienią muśnięte niczym młoda wiosenna dziewczyna a to jesień częstuje maliną przecież miłość się właśnie … Czytaj dalej →