IDENTYFIKACJA
Józefa Ślusarczyk – Latos
Moja dusza jest skrzydłem wiatru
wiatr jest skrzydłem duszy
Moja dusza jest żywym kamieniem
który rani idących
w kamieniu jest płynne światło
Moja dusza jest skrzydłem lasu
las jest skrzydłem duszy
Moja dusza jest twarzą włosa
włos jest twarzą duszy
Moja dusza mieszka w piórach szpaka
szpak jest duszą wiśni
Razem tworzymy Drzewo
kołyszemy światło liści
śpiewamy tęsknotę
JŚL (artemida) z tomu
[PTAKI ZMIERZCHU]
Drzewo
Józefa Ślusarczyk – Latos
w drzewie są wschody i zachody
przypływy i odpływy
cierpliwy głos oceanu
przysięga ptaków i wiosny
w drzewie jest taniec uroczysty
bicie dzwonów opera wiatru
w drzewie jest światło życia
rozproszone szlaki podróżnych
w drzewie jest płacz Titanika
nieustanne “Wesele Figara”
w drzewie jest pamięć pisma
moich przodków i wycie wilka
w drzewie jest moc cierpliwa
śmiech i rozmowa wiewiórek
wyznanie i obietnica
z drzewa wyrasta miłość
męstwo i odwaga
drzewo jest krwią zapasową
czekaniem umarłych
drzewo jest prawdą
muzyką
włosami wieczności
Wiersz z tomu (Ptaki Zmierzchu) 2000 Kraków
Gołąb
Józefa Ślusarczyk – Latos
czemu lecisz tak wysoko gołębiu
nad światłem fioletowym czaszek
Darwina i Archimedesa
do jakiego lasu drzew
wyciętych do kości –
cóż za profanacja tych świadków epoki
drzewa nie mają czapek ani kasków
czas segreguje w lustrze odpady pamięci
południe opada na rozgrzane ciała
woda w rzece tłusta od potu
czemu tak machasz strzeliście
gołąbku (ukradłeś mi duszy niepokój)
zniż lot skrzydeł –
bym mogła uśmiechu ich dotknąć
cichej przepowiedni
zamieszkaj w drzewie moich snów
gdzie ogień wiśni płonie tak namiętnie
abyśmy mogli o świcie unieść kulę słońca
jak zaskoczenie lazurowych chmur
jak ogień święty
z tomu “Lot nad przepaścią ” 2004
Na marginesie
Józefa Ślusarczyk – Latos
w tym roku sady zakwitną inaczej
czerwień będzie biała
pszczoły plastrami oblepią tęsknotę
myśli już w styczniu wypuściły pąki
by przestrzeń dojrzewała
czas w tkankach pulsuje
jak wino
Na futrynie usiadł
barwny motyl
słowa opadną zbyt wcześnie
jak płatki róży
nie przyjmie baśniowej pory
Ziemia zmęczona i stara
jest wiosna w środku zimy
więc dusza wciąż ucieka
na roztańczony horyzont
by z wiatrem pełnić honory
[Z tomiku NA MARGINESIE] 2010
DO KOGOŚ KOGO NIE ZNAM
Józefa Ślusarczyk – Latos
nie umiałeś posłuchać pieśni wody
uśmiechu wiatru i wysokich traw
muzyki cykad zwykłego wieczoru
przeskakiwałeś dnie na oślep
bo nigdy nie było czasu
teraz cierpisz na nieskończoność
tęsknisz jak zimna pustka
szukasz śladu motyla i brzęku chrabąszcza
po drugiej stronie ciszy
gdzie pośpiech nie ma znaczenia
teraz jesteś gałązką jodły
krzywym zwierciadłem
w którym pada śnieg
twój brzask jest gęstszy niż krew
w zaspanym oknie horyzontu
Puls i rytm
Józefa Ślusarczyk – Latos
nosimy w sobie horyzont
uśmiech porankow słonecznych
śpiew drozda
puls umarłych
nosimy w sobie rytm nieustającego dążenia
oddechu tęczy i ognia
maraton dni i traw
nosimy w sobie obraz wczorajszy
jak podłogę szczęścia
światło odbitych planet
cząsteczek żelaznych i drobin
nasze oczy świecą mocą “Wielkim wozem”
szukając punktu.oparcia
nasze usta powtarzają szept odległych skrzydeł
lecz nie jestem pewna
czy to nasz hymn miłości
czy wieczna spowiedź gwiazd
Wiersz pochodzi z wyboru “Gwiazdy nad Wilczą Górą. Moje Hollywood”. 2015
morze czarne Marek Górynowicz za szklanką morza ujrzałem brzeg kołyszący oddech duszy w tangu mocnej rakij wiatr przegania chmury drwiąc z wędrowców na odległość w kierunku nocnego Istambułu W Pomorie jest katiusza i codzienny cerkiewny dzwon rzeźby samotności odganiam rankiem kawą i zakuskami każde morze mieni się inaczej Czarne pragnieniem przebycia samego siebie
przebłysk istoty istnienia Janusz Strugała gdzieś tam za progiem zanucę tę melodię kiedy moja dusza zawinie do portu to co widzę jest lęku poniechaniem bezwolnie niechętnie w zawiesinie nocy oddam się dziwnej misji symfonią zdarzeń magmą niedokończonych uczuć adoracją kosmosu i niezrozumiałej nieskończoności poznam energię sensu wypiję kielich dobrej fortuny pozbieram metafory i podziękuję ci […]
Rzucamy kotwicę naiwności Janusz Strugała woda pancerzem i żywiołem chroni i dusi marzenia słońce zawsze enigmą jak tlen w płucach warunkiem przeżycia wpatrzeni w tę kulę rzucamy kotwicę naiwności morze jak uroczysko tajemne nie znosi kłótni i sporów po swojemu skremuje nieposłusznych żeglarzy reguły są jasne czytelne nie nazywaj mnie bestią marynarzu słońce jak melpomena […]
gdzie jesteście Jarosław Pasztuła piękni jak łabędzie aniołowie szukam was na niebie gdzie jesteście sekstans nie widzi horyzontu nie widzi gwiazd którędy płynąć by wybrać szlak destrukcja wokół zło dookoła zaciska pierścień jeśli nie kochacie mnie już jestem martwy próbuję oszukać przeznaczenie mam kilka spraw by zaspokoić smak adrenalina płynie w żyłach jak paliwo żyję […]
Pragnienie rozkoszy Helena Szymko Tak wielką rozkoszą – by było całowanie twych ust namiętnych w uśmiechu rozwartych gdybym mógł zatrzymać czas rozkoszować się widokiem twojego ciała patrzeć na ciebie jak na dzieło Rembrandta co ręką artysty tworzy – całokształt piękna jakie w sobie zawierasz doprawdy sam nie wiem co jeszcze oddałbym za to by móc […]