Listopad Bronisława Góralczyk Chłód już rządzi od miesiąca, od miesiąca rządzą deszcze, a ja tęsknię wciąż do słońca… czy choć zalśni dla mnie jeszcze? Dni woalem mgły zasnute, noce pełne czarnych snów, a w mej duszy tylko smutek… Świeć mi … Czytaj dalej →

kariera Jarosław Pasztuła kradną wciąż nasze talenty kradną wciąż nasze słowa mówią rzuć wszystko szkoda czasu na starcie już upadasz dzięki nim kim oni są pytasz to złodzieje emocji człowiek młody pełen energii umiera pod blokiem pod murem jak dawniej … Czytaj dalej →

Szanowni Państwo Z wielką radością informuję Państwa, iż w dniu 30 lipca 2023 r Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego pan profesor dr. hab. Piotr Gliński, na wniosek prezesa Stowarzyszenia Autorów Polskich w Kołobrzegu pana Mariana Jedleckiego, nadał panu Piotrowi Bednarskiemu … Czytaj dalej →

Lato Helena Krystyna Szymko No i nastała zmiana pogody – słońce w złotej kołysce zasnęło a z nieba jak z fontanny chlusnęło nie można wybrać się na jagody i po lesie pospacerować bo czarne jagody są widoczne w słońcu one … Czytaj dalej →

Szklana Gra (m) Marian Jedlecki Twoje Być po tamtej stronie dzisiejszej nocy szukałem słowem byłaś tam wszystko jest prawdą także czekanie na prawdę pod nią pnie się taka powojowa skrętna myśl – co obok mnie rośnie i mnie podgląda Ten … Czytaj dalej →

W tę samą stronę Agata Kostka Statkiem każdy z Nas. Może sterem i żeglarzem!? Płynie po wodzie życia, swoją Drogę ma do przebycia. Z prądem lub pod. Zawsze wybór mamy! Czasem statki blisko, czasem daleko. W innym kierunku patrzą. Obok … Czytaj dalej →

Pareneza (m) Marian Jedlecki Nić jedwabna nie uratuje z Nicości tylko spolegliwa nadzieja chociaż nadzieja niezbyt się nadaje na upominek powiem że każdy krok to przepaść niesensowna i mściwa studnia gdziekolwiek staniesz więc co wolisz – konopie czy jedwab a … Czytaj dalej →

DEJA VU (m) Marian Jedlecki Czy ktoś mi powie dlaczego u kresu Czasu zagubiłem honor wadliwy bo już nie pytam Dlaczego może Ukrzyżowany wytłumaczy każdą z udręk samotności zamglonej krasy nieba może przypomni obietnicę św. Piotra w zamian widząc cośmy … Czytaj dalej →

Aksjomaty (m) Marian Jedlecki * Noc zrobiona z nieobecności i pytania Niebo – to czego nie dosięgam jego owoc obok liścia kiedy gałąź dłuższa od Nadziei w nieobecności mojej dłoni leniwy obłok w swojej barwie obce oczy rozstajne świetlistość za … Czytaj dalej →

Moja Aspazja (m) Marian Jedlecki Aspazjo- tajemnico wiosenna personifikacjo chwil milczenia samotnych dłoni wzajemnego uścisku łączysz sny wysyłane do Raju nigdy nie wątpisz w prawdy ubogich duchów w ich harmonię żądzy co zmysły budzą jesteś uśmiechem sekwencji dotykiem mistycznej ułudy … Czytaj dalej →

Obrazy drewniane (z cyklu Stan Rzeczy) Marian Jedlecki W drewnianym oknie pusta daleka codzienność z woskową figurą co bezsiłą chodzi wejdź rozgość na starych ścianach stygmat jakbyś szedł po grudach czasu zakłamanego w łachmanie znużenia poniżenia drewniane obrazy spojrzą to … Czytaj dalej →

Afiliacja (S) Marian Jedelcki Przyjdę tak cicho – (przyrzekam) że szept się zawstydzi może go usłyszysz bo będę muśnięciem oddechem w myślach co chcą być wysłowione wokół tak mało uczuć więc proszę – oddychaj za mnie bo w locie ptaka … Czytaj dalej →

Barwy Czasu (S) Marian Jedlecki Moja bogini jest Ciszą słowem niewypowiedzianym które jest porankiem tęsknoty często zmierzchem co bólem rozdziera wyłania się z mroku nieporozumień oczy jej nie widzą uszy nie słyszą za to serce zmęczone ale ona jest Ciszą … Czytaj dalej →

Euterpe (s) Marian Jedlecki Posłuchaj mnie nie boję się czarnych nocy samotności utkanej z mgły nie boję się niemych przyszłych dni i Euterpe o zielonych oczach każde misterium we mnie jest aktem wiary i czuwania bo co? tego jeszcze nie … Czytaj dalej →

Wizje Świata (m) Marian Jedlecki Nie umiem albo nie potrafię ogarniać chaosu rzeczywistości patrzę z niedowierzaniem na mój Świat z przerażeniem uświadamiam sobie jak niewiele zrobiłem jak niewiele wiem że kwiaty to ludzie ważniejsi ode mnie bo potrafią zmieniać zieloną … Czytaj dalej →

Kamienie (m) Marian Jedlecki Dzisiaj jestem Kamieniem serce w piasku plaży porysowane rozsypane dobrymi i złymi emocjami nadziei i smutku samotnością pojedynczego ziarnka wypłukuje powoli niespiesznie zwodniczo ziarnko po ziarnku Natura – matka jedyna tworzybukiety traw pożółkłych swoją przenikliwą poezją … Czytaj dalej →

IKIGAI (m) Marian Jedlecki Budzę się pośród nocy aby gwiazdy do snu kołysać taki to mój stały obowiązek kiedy nocą sen umiera nadzieja różową bywa składam myśli do modlitwy ja obłudny nieprawdziwy bo świat mój jest prośbą o światło nadzieję … Czytaj dalej →

Cirkulus Vitiasus (m) Marian Jedlecki Jesteś moja i nie moja nie mam czasu na nienawiść i zadrapania może tego nie potrafię bo stan jestestwa jest przegrodą a w nim umieszczam Wszystkość uczucie nie znajduje sensu ale w buszu lepszego dostrzegania … Czytaj dalej →

Ekskluzja (m) Marcin Jodłowski Na skraju Lata znalazłem dzień spokojny dla siebie sądziłem że tylko świętym w betonie zdarza się kiedy z martwych wstaną Słońce jak zawsze bywa ciekawe bo kwiaty jak to kwiaty kwitną z przyzwyczajenia jakby mijał Czas … Czytaj dalej →

Negacje Marian Jedlecki Czymkolwiek jesteś jesteś namiętnością poezjo taką łagodnością obłędu ogarniającego umysł karmiony w sposób najzupełniej nieobojętny a może obojętny jak karma Midasa z prostej zachłanności i nic więcej może z serca od kogoś kto zmuszony negacje przyjmować cierpliwością … Czytaj dalej →