Przytulić się do ciebie…
Zygmunt Jan Prusiński

Katarzynie Domagale

Nawet nie wiesz, ile jesteś warta
bym od tyłu walor swój przytulił.

Kobieta w sukience jest dziełem
subtelnym – jak górska szarotka…

Wobec prawdy twego ciała,
rozprysk myślą, pęka skała –
pragnę zatrzymać ten ołtarz…

W tobie wniebowstąpienie –
szeleści kobieca sława,
i trawy i olchy za horyzontem.

Katarzyno! Źródła płyną!

26.09.2010 – Ustka
Niedziela 11:09

Wiersz z książki „Niebieski blues”