Źródło życia
Helena Szymko

źródło życia wysycha powoli –
jałową pustynią się staje
pomimo pragnienia co tak bardzo boli
zanika nadzieja na kropelkę wody
choć życie jest cudem zbyt szybko upływa
pojemność istnień los pochłania
wszystkie wspomnienia czas rozmywa
zanika kryształ wody
w suchych ziarnkach piasku
potem tylko cisza – nic już nie zaboli