przenika mnie życie
Jarosław Pasztuła

wypalone ziarno piasku na pustyni
niedopalony papieros na przystanku

im starszy tym bardziej nasiąknięty
gąbczasty mokry do szpiku kości
miękka galareta z octem

sprężysty kieliszek podnosi
za kołnierz w szkole szarpali

kuter osiadły na mieliźnie
okręt nie odpłynie

przenika woda życia
w skrytych pragnieniach

w ciszę gęstych myśli
zanurzam spojrzenia
widzę więcej nie boję się

kolej na przyszłe dni