Kobieta i obraz
Zygmunt Jan Prusiński

KOBIETA I OBRAZ

Aleksandrze Taurogińskiej

Przed obrazem kobieta
myśli.

A ja myślę o jej plecach –
chcę je całować lotem ptaka.

Akurat obraz mnie nie interesuje;
jestem szczery na dzisiejszy wieczór.

Zaproszę Aleksandrę do Kolczastego Lasu,
tam jej przekażę nowinę.

Może napiszę więcej Erotyków,
nie tylko o plecach.

Uśmiechnie się – wyciągnie rękę,
opadnie jak mgła.

Zaproszę słońce do jej oczu,
promienie ułożę na jej udach.

– W ten jeden dzień zaprzyjaźnimy się,
jak dąb z akacją.

25.11.2010 – Ustka
Czwartek 21:31

Wiersz z książki „Wnętrze cienia”