Spragniona wiosny
Ewa Walentyna Maciejewska

czuję wiosenne ciepło
w oddechu
sędziwych drzew przy drodze
czuprynach młodej trawy
zieleni radosnej
w powiewach wiatru który
sukienki przebiśniegów
frywolnie rozchyla
uśmiechach słońca
w lustrach kałuży
między chmurami chwilach
fiolecie krokusów
skorych do zabawy
szafirowych wyspach
pod senną jabłonią
zachwycie skowronka
nad świata czarną
ziemią
w zapachu błękitu
niepowtarzalnej aury
piegowatych pąkach
uczuć
spragnionych jak my
miłości dozgonnej