sercem pokornym
Ewa Walentyna Maciejewska

ziemia przyjmuje blask promieni
w wilgotnej grudzie świeża zieleń
myśli tak kruche jak płomienie
skrzydła motyle sycą ogień

słoneczny powiew pląsa z kwiatami
składa modlitwy na barwnych płatkach
dziękuję Panie za nadwrażliwość
sercem pokornym, jak w dłonie matki

prowadź gdy słońce, ciemność nocy
czułe wezwanie w świecie znieczuleń
ten nie zrozumie Twej Mocy Boskiej
kto tak jak ty kochać nie umie