Bycie

BYCIE
Anna Zimna-Węgielska

Życiorys pisany
Kreską życia
Na niej wypisane troski
Mimika oczu jej odbiciem
Blask ich pod zmęczonymi powiekami
Ust roześmianych
Ust milczących
Niczym pejzaże dróg przebytych
Rzeźbione kropelkami dnia
Podążając do jutra
Rzucone wiatrowi na zatracenie
Swoje zmęczenie
Jak ten statek co pod dobrymi wiatrami płynie
Do wysp okrytych ciepłem
Zapachem rodzinnego domu
Zmęczonego czasu czekaniem
Na życia jesieni pomoście
Oddając losowi w władanie
Zmęczony obraz swojej twarzy
By móc dalej powędrować
Po rąbek swojej tajemnicy dnia
W aksamitnej ciszy Jak odwieczny sługa wiatr
Co stojąc na straży
Na swej lutni melodie piękne gra
By dać ci w ofierze piękne dni
Malowane pastelami
Magią zaiste szkicu obrazu Twojego
Rozkwitu i przekwitaniu
Byciu i przemijaniu
Jak jeden z wielu w pięknym bukiecie
Kwiat… losu
O imieniu życie

bycie-razem-wiersz-anna-zimna