BESKIDZKA ZIEMIA
Kazimierz Surzyn

Beskidzka ma ziemio
pełna wdzięku najprzedniejsza
wciąż zachwycasz pachniesz
czule sercem cię obejmuję
i pieszczę w ramionach
jak najsłodsze dziecię

ileż jest piękna
w beskidzkiej ziemi
która zaprasza
serdecznie wita

ile artyzmu
w górach potokach
lasach dolinach
co z Weną tworzą

w wierzbie płaczącej
która rozdaje gorące
ukłony przechodniom

w trawie zielonej
co tańczy cudnie
w rytmach wiatru
i śpiewa z rosą
wtórując ptakom

w locie skrzydlatych
które czynią
uśmiech serca

w lazurowym niebie
w walcu ze słońcem
i tangiem z gwiazdami

w matowej chmurce
co siedzę na niej
wraz z marzeniami

w sadzie wiśniowym
purpurowym nieskalanym
owocem miłości

w królewskim dywanie
z liści melancholii
co czas przywołuje
w kolorach wspomnień

w kiściach śniegu
wiszących na smrekach
i w bryłach geometrii
rzeźbionych mrozem

w zabytkach ziemi suskiej
poprzez które dziś
historyczne wydarzenia
na nowo odkrywam

otwórz proszę
szeroko oczy
i podziwiając doceń
Beskidów urodę