Wieża Babel
Teresa Ostrowska

Nasza Wieża Babel
Już sięgała nieba,
Jesteśmy panami
Nic nam już nie trzeba.
Jesteśmy panami
Ziemia to już mało,
Jeszcze zdobyć wszechświat
Ludziom by się chciało!
Nie trzeba już Boga
Ani Dekalogu;
Nagle Ludzkość biedna
Stanęła na progu.
Wieża się zachwiała,
Jak ta z klocków lego,
I co teraz zrobisz
Pazerny kolego?
Taki mały wirus
Pokonał człowieka,
Nowe budowanie
Teraz ludzkość czeka!
Zanim się rozplącze
Nowa zawierucha
Ludzkość teraz musi
Postawić na ducha.
rozwijać technikę
oczyścić sumienia,
wtedy my przetrwamy
oraz nasza Ziemia.