Wiatr (Stan Rzeczy)
Marian Jedlecki

Wiem że jest we mnie wiatr
i znowu przeminie
a już wcześniej przeminął
później też przeminie
kochałaś mnie
więc co tobie mówił?

bo mnie mówi o różnych rzeczach
o wspomnieniach i tęsknotach
o rzeczach których nigdy nie było

nigdy nie słyszałaś mojego przewianego wiatru
bo on mówi tylko o wietrze
a to co usłyszałaś było kłamstwem
a kłamstwo mieszka we mnie

pytam więc –
dlaczego wciąż we mnie
przecież sprawy przedwczesne a już tamte
twarz pudrem tknięta jak talizman
co w chocholim kroczy w pochodzie