Cisza leśna
Helena Szymko

Patrzę na naszą ziemię –
jakie cuda przyrody
nam ofiarowano
bezchmurne niebo
barwami się mieni
stuletnie dęby
z wiekiem się obnoszą
a drzewa jarzębin o ukłony proszą

brzozy – wystrojone
w szaty popielate
wyrosły w górę
jakby chmur sięgnąć miały
i przestrzenią nieba
nacieszyć się chciały
w cieniu drzew
konwalia rozrosła się biała

dzwoni dzwoneczkami
jakby kogoś wołała
wsłuchuję się w te dźwięki
każdy z nich duszę przenika
oddycham przyrodą
która mnie urzekła
a las szumi cichutko
jak najcichsza muzyka
to piękno stworzono-
właśnie dla człowieka