Byłaś…

Byłaś…
Maciej Jackiewicz

Byłaś wierszem niedokończonym
krzewem z raju wiecznie zielonym
który podlewałem szczęścia łzami
dzień w dzień pomiędzy wierszami

byłaś najciekawszą serca metaforą
i strofą codziennie coraz to nową
gdzie wpisywałem kolejne słowo
spacją po smutku z duszą chorą

rymem najrzadszym i przebogatym
zakwitały wciąż niezwykłe kwiaty
w ogrodzie miłości nadziei i wiary
byłaś wielką orkiestrą i chórem

co śpiewał same hymny i fanfary
dzisiaj twój cień razem ze słońcem
przepadł znowu w jesieni szarudze
nie ma obrazu kiedy się budzę

o nic nie pytam wszystko już wiem
byłaś moim cudownym snem
wymyśliłem Ciebie w jednej chwili
abyś była początkiem nie końcem

abyśmy razem już na zawsze byli
byłaś księżniczką królową królewną
byłaś…

dziś nie wiem czy na pewno