Żeglując…
Ewa Walentyna Maciejewska
W moich wierszach
najpiękniej śpiewa
morze
wiatr
osusza ślady stóp
na piasku
w dłoni bursztyn
gorący
jak słońce
czerwień zachodu
maluje usta
wspomnieniami
z dalekiej podróży
śmiechu mew
nad falami
o brzasku
żegluję
trajektorią szmaragdu
głębią
wschodów księżyca
zaklęć
Zapach fioletu
Ewa Walentyna Maciejewska
Już rozmaił się maj fioletem
pięciopłatkiem ciężkim kiściami
bystrym okiem rosy zielonej
pobłyskuje na młodym listku
drobne kwiaty nuty miłosne
wypachniają życia pejzaże
ciepłym deszczem aurą majową
płynie strumień nowych wydarzeń
darowałeś kwiaty królewskie
jak poziomki lekkie dmuchawce
słodkie smaki zostały w ustach
gorycz wspomnień pognała wiatrem
W BRZASKU NOCY 2021
Na wydmach pustych plaż
Ewa Walentyna Maciejewska
Na wydmach pustych plaż
wiatr dziki znalazł wczoraj
bursztynu złoty blask
który przypomniał o nas
zapłonął nagle świt
falami kołysany
wspomnienia dawnych dni
na skrzydłach mew nad nami
i krążyć będą tak
pod wiatru powiew zmienny
gdy słońca jasny żar
znów wstanie nieśmiertelny
Rozkwitam myślą
Ewa Walentyna Maciejewska
W każdy poranek
po przebudzeniu
rozkwitam myślą
wianek pleciony
ze świeżych kwiatów
zebranych nocą
srebrną poświatą
wkładam
a każdy płatek
snuje opowieść
o wyspie szczęścia
po której stąpam
jestem utkana
ciepłym oddechem
łzą pod powieką
biciem serca
w każdy poranek
po przebudzeniu
myślą rozkwitam
Pod ciepłym dachem horyzontu
Ewa Walentyna Maciejewska
Pragnę znów odnaleźć się
nad morzem
zaczerpnąć myślą
wolnej przestrzeni
mieć swój zakątek
na złocistej plaży
dokarmiać mewy
przekomarzać się
z alkami
skraść słońcu promień
złotą iskrę czasu
napisać wiersz
srebrnym piórem
zachwycać
na wiatr pytania
najważniejsze rzucać
sypiać pod ciepłym
dachem horyzontu
łodzią księżyca
na drugi brzeg popłynąć
dotykać gwiazd
blaski zamieszać
słuchać
jak sosna mówi niebu
dobranoc
pokochać smutek
gdy nie można uciec
pod żaglem dnia
zacząć wszystko
od nowa…
Róża wiatrów
Ewa Walentyna Maciejewska
Wysączę jeszcze czerwone wino,
uwolnię ducha, zamknę w butelce.
Spisane wierszem myśli w dal spłyną,
w przestrzeni kruchej, mgieł galaktyce.
Na horyzoncie serca melodie,
tęskne marzenia ciszą miłości.
A oceanu wzburzone fale
zatańczą sztormem walca czułości.
Bezludna wyspa, przystań rozbitka,
i ślady stóp w drobinkach czasu.
Świat wielką łodzią rejsu kochanków,
rozkoszy ulotnej róży wiatrów.
Z tomiku STOPAMI LATAWCÓW 2019r.
A czas gna…
Ewa Walentyna Maciejewska
Powiedz czasie
dokąd tak gnasz
na karuzeli
w lustrach przestworzy
wczoraj
byłam małą dziewczynką
nie zdążyłam
rozpleść warkoczy
frunąć pod chmury
czerwonym balonikiem
i czekoladą poplamić
sukienki
ciągle stawiasz nowe
wyzwania
jakbyś się uparł
jeszcze zaskoczyć
nie rań
nie kalecz
ostatnich chwil
abym ci mogła
wszystko wybaczyć
Gdy pachną fiołki
Ewa Walentyna Maciejewska
Niech zapachnie dzień
fiołkami
maleńkimi zwiastunami wiosny
niech zafiolecą się strofy
aksamitnymi płatkami
z żółtym oczkiem
radosnym
niech obdarują niebo
doliny i wzgórza
fioletem błękitu
bez troski
stąpam słowami
ostrożnie
nie trącając delikatnej łodyżki
niech niosą
trawy młode
z leśnych polan
słodki zapach
boski
Dawno temu…
Ewa Walentyna Maciejewska
Zakochałam się
dawno temu w morzu
czy to młodość
była naiwna
w ciepłych wydmach
zapachu jodu
w blasku słońca wieczorem
i w świtach
w myślach wiatru
gdy włosy rozgarnia
i gdy śmiesznie
tańczyła sukienka
w chłodnej wodzie
błyszczących kamykach
i rozmowach
z białą muszelką
a najbardziej
w odcieniach szmaragdu
co dzień fale witają
inaczej
w śmiechu mewy
i smaku owoców
dzikość serca
czy jeszcze coś znaczy…
blask bursztynu
zabiorę ze sobą
płonie cicho
ogniem się mieni
zamknę w dłoniach
niech drogę rozświetla
na podniebnej podróży
przestrzeni
Wiosna 2021 roku
Ewa Walentyna Maciejewska
Czym obdarujesz nas wiosno
gdy taka świeża przybywasz
jak delikatne muśnięcia
skrzydłem barwnego motyla
czy wiatr nie rozesłał wici
nie ostrzegł przed drogą długą
ludzie czekają miłości
dłużej żyć w smutku nie mogą
czy nie spotkałaś anioła
z naręczem słów jak modlitwa
byś mogła rozsypać ziarna
w słonecznych ciepłych promykach
by żniwem twym kwiecie było
w radosnym zielonym domu
kwiatów błękitne oczy
śmierć niepotrzebna nikomu
Kolejna wiosna
Ewa Walentyna Maciejewska
I znowu kocham
wiosny nastanie,
gdy blask promieni
każe oczy mrużyć,
za świergot ptaków
perliście brzmiący
i nawet, gdy chmura
przegląda się w kałuży.
Za zieleń trawy,
której w palecie odcieni
żaden artysta
nie odnajdzie.
Za zapach ziemi,
co pierwsze wyda kwiecie,
i za optymizm w sercu,
każdemu, nie tylko poecie.
Za wiosenne podmuchy
na strunach leszczyny,
co trąca pyłek złocisty
dodając otuchy.
Tak wiosną budzi się
życia pożądanie.
Już proszę o kolejną….
Dziękuję ci PANIE….
STOPAMI LATAWCÓW 2019r.
***
Ewa Walentyna Maciejewska
Za wszystkie kwiaty
co nie wzeszły wiosną
za upojny zapach
hiacyntów spod śniegu
odcienie zieleni
na uśpionej łące
koniczynki szczęścia
i taniec motyli
maleńkie serduszka
czerwonych biedronek
każdy śpiew ptaków
nutę bursztynową
za oczekiwanie
na słońca promienie
rozsiane piegi
pąkami w przyrodzie
upiję się poezją
poetów wersami
w stanie nieważkości
między snem
a jawą
nazbieram kolorów
ubiorę w treści
zakwitną chabrami
w malachicie morza
gdzie wolne są
tylko ptaki
myśli
i wiersze