Duch
Gabriela Przybyszewska
Ciągnę ducha
dzień po dniu za sobą
ubieram go w gęsty
ubieram go w słowa
w miłosne szaty
wierząc że nadaje
sens życiu
lecz ja ciągle
stoję w tym samym miejscu
słucham pieprzonej intuicji
jak by to była wyrocznia
ona już raz mnie oszukała
sama weszłam
do klatki z duchem
na długie lata
i znowu to robię
tworzę klatkę z duchem
dla siebie
pieprzona moja intuicja.
Jestem
Gabriela Przybyszewska
Jestem kolorowym motylem
lubię jego charyzmę
do niego się upodabnaim
on też umie walczyć o swoje życie
Jestem kolorowym motylem
nie zwykłym białym “kapustnikiem”
doceń mój urok i siłę
choć wygląd na to nie wskazuje
Jestem kolorowym motylem
bardzo rzadkim okazem
nie przegap tej chwili
kiedy obok usiądę.
Powiedz
Gabriela Przybyszewska
Powiedz czy jestem dla ciebie
promykiem nadziei
na ostatnie zakręty życia
wnosząc młodzieńcze uniesienia
który czas i pamięć zaciera
No powiedz że w końcu
czy jestem pierwszym promieniem słońca, co pieści i rozpala
na nowo twoje ciało
No powiedz wreszcie
czy jestem ostatnim kwiatem
którego będziesz miłował
i powiesz jesteś kobietą
na którą przez całe życie czekałeś
Nadzieja
Gabriela Przybyszewska
Nadzieja wszystkie barwy przybiera
nie jest matką głupców
nadzieja może skruszyć mury
i twarde serca rozmiękczyć
nadzieja jest jak wiara
trzeba ją mieć w sobie
bo kiedy wątpisz
pod szarością obleczona
niechciana w kącie siedzi
nadzieja jest jak płonąca świeca w licharzu
gdy nic jej nie przeszkadza
przy niej jaśnieje nasze oblicze
nie straszą nas cienie nieodkryte
nadzieja to dobry przyjaciel
on też nie odpuszcza
znajduje argumenty by nie opadły
ręce w zniechęceniu
nadzieja wszystkie pory roku
przywdziewa
zimą na krótki czas usypia
i kiedy przyjdzie odpowiednia pora, jesteśmy gotowi
wraca, jest z nami.
Nadzieja jest też biała
jak mgła
jak płatki śniegu
i białe łabędzie
za nami wspomnienia
już przeżyte
przed nami jakaś historia
ukryta za mgłą
może Bóg da nam bilet
do lepszego świata
Los
Gabriela Przybyszewska
Niczego nie jest pewna
boi się rankiem otworzyć oczy
zrobić pierwszy krok dnia
uśmiechnąć się do niego
by uśmiech, powrócił do niej.
Dzielić się radością
łatwo jej przychodzi
tylko dziwnym trafem
powroty huraganem bywają.
Przewrotny losie
nie bądź na nią zły
zaprowadź harmonię w jej życiu
ona nie chce bajki
ale też nie chce
zwyczajnej prozy życia.
Sprowadź dla niej miłość
taką o jakiej piszą poeci
dla ciebie to nic trudnego
dla niej to najważniejsze
ona chce rozsiewać radość
i takie same zbierać plony.