Tak dobrze że jesteś
Helena Szymko
Wiatr, rozwiał tęsknotę, radością powiało –
twój statek przypłynął, z głębin morskich wód
dalekie rejsy, smutkiem owiane
powroty z dali, czule witane
ciepło i uśmiech, żar twoich słów
tak dobrze że jesteś, że powróciłeś znów
morskie fale statkiem kołysały
muzyka, płynęła po wodach mórz
piękne syreny, do snu ci śpiewały –
tak dobrze że jesteś, że powróciłeś już
Rejs
Helena Szymko
Wiatr – rozwiał tęsknotę, radością powiało
twój statek przypłynął, z głębin morskich wód
dalekie rejsy, smutkiem owiane
powroty z dali, czule witane
ciepło i uśmiech, żar twoich słów
tak dobrze że jesteś, że powróciłeś znów
morskie fale, statkiem kołysały
muzyka płynęła po wodach mórz
piękne syreny, do snu ci śpiewały –
tak dobrze że jesteś, że powróciłeś już
Na zawsze
Helena Szymko
pozostaniesz dla mnie – światłem
które świeci w ciemności
najjaśniejszą gwiazdą, na firmamencie nieba
to właśnie przy tobie – odnalazłem
doznania prawdziwej miłości
miłość – jest jak ogień, który trawi ciało
z każdym dniem, narasta pragnienie bliskości
lecz czas, leczy rany, jest zwiastunem wyciszenia bólu
uczucia, z biegiem czasu, stopniowo się wyciszają
lecz w naszych wspomnieniach – na zawsze pozostają
Kołysanka wiatru
Helena Szymko
Posłuchaj melodii mej duszy –
która do snu cię utuli
twoje serce wzruszy
szmerem wody, w strumieniu
kołysanką wiatru, w letni dzień
trelem ptaków, w gruszy cieniu
posłuchaj mojej melodii
co głaz potrafi poruszyć
samotności łzy wysuszy
miłości wietrze wiej
kochania deszczu zmyj
spełniaj moje marzenia
i radość tylko siej
zagłuszaj smutek, zwątpienia
nie kończ – melodii swej
Nadziejo
Helena Szymko
Ty jak talizman –
chronisz mnie od zguby
jesteś, jak deszcz
w dni letniej posuchy
wiecznym filarem
który podpiera
mój świat, by nie runął
nie pozostał głuchy
w mojej samotni
gdy już nic nie czuję
ty pojawiasz
pełna sposobności
i zawsze wtedy
gdy cię potrzebuję
wypełniasz blaskiem
duszy mojej pustkę
tam gdzie się jawisz
wszystko promienieje
jak dobra wróżka
rozdajesz podarki
radość wokół siejąc
dajesz bezpieczną
na życie, przepustkę
bo jesteś – niezłomną
ludzką nadzieją
Przeminęło z wiatrem
Helena Szymko
Serce było pełne wiary –
radośnie dni upływały, noce kwitły miłością
zanikły dawnej samotności koszmary
wypełniałaś pustkę swą osobowością
a każda chwila z tobą
wypełniona była, szaloną namiętnością
od kiedy cię nie ma – moje serce nieczułe
na wdzięki innych kobiet
tylko wspomnienia o tobie
wybrzmiewają, mej gitary dźwiękiem
przemijające chwile, odpływają w nieznane
by nie powrócić więcej
nawet ptaki wracają, z odległych stron świata
by wiosenną porą sobie gniazda mościć
a my, bezpowrotnie oddaleni –
będziemy tylko wspominać, o naszej miłości
Samotność
Helena Szymko
Samotność w sercu – kiedy gwar dookoła
ty ciągle toniesz, w oceanie myśli
tylko wokół ciebie, pustka pozostała
słowa giną w gardle, w niemym, cichym krzyku
że tak to się skończy, tego nie wiedziałeś
samotność wśród bliskich, porozumień mało
twoja osobowość, cieniem pozostaje
ginie gdzieś w chaosie stłumionego krzyku
wyobcowany dla ludzi, obcy dla najbliższych
pogrążasz się bardziej, w oceanie ciszy
serce rozżalone, o pomoc wciąż woła
lecz nikt go nie słyszy
cisza dookoła – cisza dookoła
Smutna starość
Helena Szymko
Jaka ta starość – szara i smutna
laseczką się podpiera
idzie przed siebie, chwiejnym krokiem
unikając słońca, hałasu
to dla niej, trudne i uciążliwe
z samotnością się borykać
lecz mimo szarości, smutku w sercu
kwitną w nim jeszcze, piękne wspomnienia
powabu i młodości
teraz, już tylko one, dodają jej radości
lecz pomimo smutku i samotności
nadal ogromne pragnienie istnienia
bo życie, jest cudem ofiarowanym
nie ważne, że lat nam przybywa
starość, pomaleńku dalej sobie kroczy
dopóki mrok – nie przysłoni jej oczu
Kiedy odejdę
Helena Szymko
A kiedy będę – musiała już odejść
i wiatr, rozwieje, moje sypkie prochy
pozostaną po mnie, zapisane kartki
co mnie radowało, a co mnie trapiło
żyć będą wiecznie, słowa w moich wierszach
spisane skromnie, na białym papierze
w uśmiechu dnia i wszystkich ptaków śpiewie
kto mnie osądzał, w złej, czy dobrej wierze
i nie uwierzył w to, co ja wierzyłam
wszak moje wersy, większość prawd wieściły
i w wielu sercach, znalazły swą przystań
raz zasmucały, to słowem pieściły
czasem oskarżały – snuły domyślenia
któż mnie osądzać, tu na ziemi może
czy złym, czy dobrym, człowiekiem ja byłam
to tylko Ty, masz prawo – sądzić Boże
Wrzesień
Helena Szymko
Wrzesień
Jeszcze tak niedawno
letnie dni gorące – sprawiały
że żarem spływało z nieba słońce
lato dobiega końca
wrzesień – początek jesieni
po wiośnie i lecie
jeden z piękniejszych miesięcy
żołędzie – spadające kasztany
szelest liści pod butami
spacery w blasku słońca
wciąż nam pozostały
gdy będziemy mieć szczęście
może pojawi się miłość
z babim latem nadejdzie
rozgrzeje nam serce
pozostanie na zawsze
lub po prostu odejdzie
dobrze mieć wtedy przyjaciół
którzy nie zawodzą
lepiej nie być samemu
ze smutnymi myślami
dłoń przyjaciela –
rozwieje wszelkie smutki
wówczas, odczujemy ulgę
że nie jesteśmy sami
Z Nowym Rokiem 2022
Helena Szymko
Zaczyna się dla nas nowy czas –
znów będzie upływać dzień za dniem
niech radość pozostanie w każdym z nas
odkrywajmy nowe życia strony
Nowy Rok, nam tę szansę stwarza
gdy poczujemy się w życiu zagubieni
starajmy się żyć wiarą i nadzieją
miłością bliźniego duszę raczmy
cieszmy się przyrodą słońca promieniami
to najlepszy sposób na przetrwanie
niech nasza obecność na ziemi
śladem dla innych pozostanie
dobre wzorce , po sobie pozostawmy
a dopóki żyć nam dane –
radością życia się bawmy
Gorące rytmy
Helena Szymko
Szał muzyki opanował wszystkich –
w gorącym rytmie kołyszą się ciała
każda para błyszczy na parkiecie
serce z sercem taktem związane
ciała prężą się dotykając namiętnie
panie giętkie i pięknie ubrane
rytmy coraz to bardziej gorętsze
nogi same unoszą się w tańcu
samba, wprawiła w szał muzyki
szalonemu rytmu poddała tańczących
a orkiestra, wciąż im przygrywa
wszyscy tańczą jak zaczarowani
pląsy śmiechy wirują sylwetki
pary sobą zafascynowane
jakby chochlik kręcił nimi w koło
w tym magicznym kręgu jak marionetki
nim kur zapieje i czar pryśnie –
będą tańczyć do samego rana
Mówiłeś
Helena Szymko
Pamiętam ciebie z minionych czasów –
wciąż powtarzałeś jak piękne jest życie
byliśmy młodzi i zakochani
cały świat, stał przed nami otworem
to były czasy pierwszych miłości
do dziś w pamięci mam twoje oczy
czarne, głębokie jak dno oceanu
twoich dłoni, jakbym czuła dotyk
mówiłeś – że jestem twoją Afrodytą
że moje oczy, jak błękit laguny
że już zawsze będziemy razem –
tylko tego, do szczęścia ci potrzeba
Kim jestem bez Ciebie
Helena Szymko
Tak bardzo mi ciebie brakuje
i bardzo tęsknię za tobą
bez ciebie jestem jak noc bez gwiazd
bez ciebie – nie jestem już sobą
więc kim jestem Miły bez ciebie
wciąż pytam siebie bez skutku
bez ciebie jestem jedynie
małą kropelką smutku
słoną łzą , co po policzku spływa
i oceanem tęsknoty która twe imię przyzywa
lecz już niedługo kochanie
gdy noc światło dnia przyćmi jasne
czułością cię swą przywitam
i słodko, w ramionach twych zasnę
Święty Mikołaj
Helena Szymko
Święty Mikołaj –
przybywa z Laponii
przywiózł ze sobą
worki prezentów
dla wszystkich dzieci
one najbardziej go oczekują
z jego prezentów
się zawsze radują
a dla dorosłych –
worki radości
która na zawsze
w ich sercach zagości
resztę zaś worków
pełnych miłości
dla tych co jeszcze
jej nie zaznali
by nie smucili się
w samotności
i smak prawdziwej –
miłości poznali
Istota człowieka
Helena Szymko
Samotnie błąkasz się w tłumie –
z nadzieją, że gdzieś w jego głębi
znajdzie się ktoś kto cię zrozumie
że inna podobna tobie istota
też szuka przyjaciela –
spragniona przyjaźni czyjegoś ciepła
pragnie swoje serce przed nim otwierać
tak trudno zrozumieć drugiego człowieka
przeniknąć głębię jego duszy
poznać przesłanki jakie nim kierują
co niszczy go, a co wzrusza
człowiek – wciąż niezgłębioną tajemnicą
każdy z innej gliny ulepiony
jeden radosny na życie otwarty
inny murem kompleksów otoczony
lecz gdy już spotka swoją bratnią duszę
otwiera się przed nią, z sercem na dłoni
jakby na nowo do życia stworzony
już nie samotny, tylko we dwoje –
szczęściem przyjaźni upojony
z tomiku – ” Myśli Nieujarzmione”
Samotne Święta
Helena Szymko
Tyle gwaru i radości w twym domu bywało –
oczekiwanie na podarki i choinki świeże drzewko
co lasem tak cudownie pachniało
teraz już nie ma, gwaru ani śmiechu
tylko telefon czasami zadzwoni
świąteczne życzenia od dzieci usłyszysz
radosny szczebiot maleńkich wnuków
by potem samotnie, wsłuchiwać się w ciszę
spoglądając w niebo –
czekasz na gwiazdę kiedy zabłyśnie
białym obrusem duży stół przykryjesz
kruchy opłatek na sianku położysz
nawet dwa nakrycia będą obok siebie
może spragniony wędrowiec zawita
ugasi w twym domu głód i pragnienie
zaśpiewacie razem kolędy –
na pamiątkę narodzenia Pana
może tam wysoko, w Niebieskim Królestwie
wasz śpiew usłyszy
Cud narodzin
Helena Szymko
Choinki piękny blask –
jak niebo pełne gwiazd
ta jedyna najjaśniejsza
gwiazdą Betlejemską zwana
prowadziła swoim blaskiem
pasterzy i króli, do Betlejem
miejsca narodzenia Pana
na sianku był ułożony
bydlętami otoczony
hołd i pokłon mu składano
i z radością go witano
Jezu, Jezu malusieńki
tyś jest królem swego ludu
przybyliśmy do stajenki
by powitać dziecię Boże
doświadczając Pana cudu