Jezus kuszony przez szatana (Gustav Dore)
Krzysztof Rębowski
Jeśli jesteś Synem Bożym…
posil się kamiennym chlebem
oddaj mi dozgonny hołd!
powierzę ci wszystkie królestwa
którymi władam
Jeśli jesteś Synem Bożym…
rzuć się w dół ze szczytu świątyni
niech aniołowie zniosą cię
na swoich skrzydłach
Jeśli jesteś Synem Bożym…
przyjmij pychę tego życia
nie od Ojca lecz od świata…
Precz ode mnie diable!
Jezus mu odpowiedział
Akrobaci (Gustav Dore)
Krzysztof Rębowski
Cyganka w ramionach ściskała
dziecko ranione w dzikich zawodach
wpatrzony w nią błazen jak ryba
z ludzką twarzą… ulatniająca się dusza
Zaszczekał wierny pies
i sowa pouczyła swą mądrością
dziecko na pograniczu dwu światów
doświadczyło anioła i demona
Błazen jak Głupiec z talii Tarota
napiętnował tło rybią łuską
dziecko spoczęło na dnie jeziora
zamiast na matczynych kolanach
Dwie siostry (Max Ernst)
Krzysztof Rębowski
Oczekujesz ode mnie
bogactwa uczuć
siostro wydrążona
w rodzinnym pniu
Znak zapytania
nad naszym pokrewieństwem
zamienionym na niedzielny spacer
Nie widzę śladów linii papilarnych
nie dostrzegam fragmentów wspomnień…
Stoimy nad brzegiem bezkształtnego morza
oderwane od siebie jak milczące skały
Mokry sen (Max Ernst)
Krzysztof Rębowski
Sprawdzę która godzina
aktualnie na zegarze…
łóżko odpływa
bogate w rozkosze
Sen jak morze
szumi i kołysze
pod powiekami piasek
błyszczący perłowo
Niech żyją zmysły!
chmur ciężkie kotary
nad spragnionym ciałem
dryfującym w morzu
I ty wędrowcze…
przypatrz się dokładnie
sennym zjawiskom
rozkosznym widokom
Tęsknota za własnym krajem (Rene Magritte)
Krzysztof Rębowski
W snach nie ma nic przypadkowego
pragnę odlecieć ku utraconej ojczyźnie
w tęsknocie za własnym krajem…
Życie pisze nowe scenariusze
nie pamiętam już wczorajszego istnienia
nawet lew mi w tym nie pomoże
Znak zodiaku a także król zwierząt
zapalenie opon mózgowych
zła choroba jak flaga na maszcie
W snach nie ma nic przypadkowego
nawet anioł na zamglonym moście…
i wiersz którego nikt nie przeczyta!
Niech się stanie słońce (Joan Miro)
Krzysztof Rębowski
Obudziłem się wczesnym rankiem
słoneczny szok wydał mi się doskonały
dla moich twórczych poszukiwań
Zdrapałem farbę z nieba
poskutkowało natychmiast
ziarno zostało zasiane
Trzy kobiety zemdlały na ulicy
porażone przez koktajl słoneczny
jak pierwsze słowa dziecka
Syn człowieczy (Rene Magritte)
Krzysztof Rębowski
Leczę się z oziębłości
wobec ciebie
przybieram poważne pozy
Zielone jabłko
pierworodny grzech
świąteczny garnitur
Jutro odpłynę w przestworza
możesz mi towarzyszyć
jako ulotna mgła
Sen spowodowany lotem pszczoły (Salvador Dali)
Krzysztof Rębowski
Pożądliwość jak dzikie tygrysy krąży wokół twego ciała
świat zbudzony ze snu nad ranem
Kontynent pogrążający się w oceanicznych falach
jęk rozkoszy spływający po nagich udach
Ryba konsumująca zawieszonego w powietrzu
drapieżnika dryfującego na kontynentalnej tafli
Pszczoła latająca wokół owocu nieustający
łańcuch pokarmowy na teleskopowych nogach
Kanibalistyczny akt stworzenia
wirujący wokoło owocu granatu
Płonąca żyrafa (Salvador Dali)
Krzysztof Rębowski
Stworzona z kaprysu geniusza
podparta sękatymi laskami
w świecie który przestał być wybitny
a stał się groteskowy…
Nie rozumie swojego ciała
pląsa w nierealnych gestach
somnambulicznym śnie
zgubiła sens własnego istnienia
Stapia się w jedność
z krajobrazem przemocy
płonącym niczym
pogrzebowy stos
Zdradziła tajemnicę
zaufanemu spowiednikowi
który okazał się po latach
płonącą żyrafą!
Kobieta w oknie (Salvador Dali)
Krzysztof Rębowski
Odpływam uwieczniona w oknie
perspektywą krągłych pośladków
twoja siostra i kochanka!
Marzyłam o spokoju
w domku na plaży
budząc się rankiem
Rozkosz stąpająca
ostrożnie po kamiennej
podłodze…zaduma…
Kontemplująca realia
pustelniczego życia
zapisanego na płótnie
Leda Atomica (Salvador Dali)
Krzysztof Rębowski
Zawód: artysta malarz – surrealista
wielu ludzi widzi we mnie geniusza
(ale to nie ma nic wspólnego z rzeczywistością)
cherlawy nieśmiały człowieczek z podkręconym
wąsem… to wszystko!
Elena Diakonova znana jako Gala
dała mi wszystko o czym mógłbym marzyć
uwieczniłem ją na płótnie…
Leda Atomica oto jej prawdziwe imię!
Mityczna królowa Sparty
uwiedziona przez Zeusa w postaci łabędzia
złożyła jaja na gorącej plaży w obecności męża
który osobiście przeciął pępowiny!
Bardzo udany związek!
Costa Brava miejsce pierwszego
spotkania (pielęgnuję w pamięci)
jakże odległe osobowości…
Nawleczone na jeden rzemień
wspólnej przestrzeni…
sakramentalne tak!
wypowiedziane wśród szumu morza
Trwałość pamięci (Salvador Dali)
Krzysztof Rębowski
Chciałem namalować czas tak bardzo rozbolała mnie
głowa po kolacji poszedłem do swojej pracowni
jeszcze raz spojrzeć na niedokończony obraz
Naszły mnie spontaniczne myśli plasterek sera przewieszony
przez gałąź nadmorskiego drzewa idylliczny krajobraz
nie zdarza się często myślałem a zegary wirowały wokoło mnie
Jak bezkształtna masa ulepiona z piasku
rozwałkowane ciasto rzucone byle jak na krawędź nieba
nie pamiętam tamtego dnia mam kłopoty z pamięcią
Jej trwałość dociera do mnie zawsze w nieodpowiednim
momencie kiedy pochylony nad płótnem zbieram do słoika
rozpędzone szaleństwem wskazówki
Złamana kolumna (Frida Kahlo)
Krzysztof Rębowski
Połamane ciało krzyczy w próżnię
tak bardzo chce żyć!
przypominam o tym
każdego ranka wbijając
sobie kolejny gwóźdź
Tak jestem Chrystusem
ukrzyżowanym na popękanej
kolumnie gorset podtrzymuje
moje wnętrze od rozsypania się
na kawałki…
Nie proszę nikogo o litość
wypadek stanowi część
mojej historii… obudzona
w szpitalu pragnęłam
dalej żyć!
Ból nieznośnie wtargnął
w moje istnienie i już
tam pozostał otwarte rany
posypane solą w rytm
bijącego serca…
Dwie Fridy (Frida Kahlo)
Krzysztof Rębowski
Umiłowana siostro piszę do ciebie
z bezmiaru samotności ubrana w suknię
ślubną czekam na narzeczonego
który spóźnia się…
a może wcale nie przyjdzie?
Krwawię a moja krew jest
serdeczna plami suknię
jednak nie wypuszczam
z rąk nadziei na rychłe spotkanie
Wiem że kochasz i jesteś kochana
w dłoni ściskasz amulet z portretem
kochanka który umiłował
cię ponad wszystko!
Zazdroszczę ci siostro…
ja wciąż czekam na ponowne
narodziny w męskich ramionach
na głos który przywróci mi życie
Wybacz że jestem śmiertelnie
szczera trzymam cię za rękę
w akcie wzajemnej transfuzji
siostrzanej krwi!
Autoportret z obciętymi włosami (Frida Kahlo)
Krzysztof Rębowski
Melodia mojego życia grana na czarnych fortepianach
wykonałam wyrok na swoich długich włosach
Powitał mnie bezkształtny cień w opuszczonym pokoju
samotny i w ubraniu na wyrost
Pogodziłam się z losem strącona ze skalistego mostu
zrozumiałam surowe życie kobiety
Każde cierpienie ma jednak sens wpisany w ogrom wszechświata
rozrzucone bezwładnie włosy jak moje ciało pragną miłości
Zielona sukienka (Tamara Łempicka)
Krzysztof Rębowski
Umiejętnie dobrany kolor
salonowa lwica wytęża zmysły
W kapeluszu wygląda znajomo
wyzwolona z wszelkich ograniczeń
Narcyzm zbiera żniwo obfite
w zielonych płynące falach
Przyjaciółka zapisana w losie
na słonecznych paryskich bulwarach
Kompozycja (Séraphine de Senlis)
Krzysztof Rębowski
Natura potrzebuje pokory
rośliny…wosk… krew zwierząt
wsiąkają w płótno jak krople
padającego deszczu
Sekret za zamkniętymi drzwiami
Oko Opatrzności zawieszone wysoko
i źdźbła pierwszych roślin wyłaniające się z ziemi
chwalę cię Panie za twoją doskonałość!
Taniec pogardzanej służącej albo krzak gorejący
oddechem przyrody – ołtarz Matki Boskiej
w rozedrganym słońcu odwiedzającym krajobraz Prowansji
Trumna chłopska (Aleksander Gierymski)
Krzysztof Rębowski
Jeszcze jedno tragiczne doświadczenie
w pracowitym życiu
Namacalny ból
w każdym momencie
Opuszczone bezradnie ręce
zapalona fajka
Gasnące spojrzenia
przed zachodem słońca
Dziecięca trumna oparta o chatę
skulona psia wierność…
Babie lato (Józef Chełmoński)
Krzysztof Rębowski
Leżę na brunatnej ziemi
mój pies pilnuje przyjaźnie
w dłoniach coś bardzo
delikatnego jak nić babiego lata
Kruchość w moim sercu
i brak zdecydowania
przemijam bardzo dyskretnie
wręcz niezauważalnie
Kocham naturę i błękitne
niebo w moich ustach
jak zaproszenie do upragnionego
pocałunku…
Krzyż w zadymce (Józef Chełmoński)
Krzysztof Rębowski
Jesteś we mnie
czuję twoją miłość
w powiewach lodowatego wiatru…
Przybity do krzyża zardzewiałymi
gwoździami z obolałą twarzą
wołasz mnie wśród zamieci
Jestem przy tobie!
skostniałymi z zimna wargami
całuję umęczone stopy
Odganiam drapieżne ptaki
krążące wokoło…
maluję przydrożny krzyż!