Dziwny ogród (Józef Mehoffer)
Krzysztof Rębowski
Pogoda dopisała
w pełnym słońcu
na rodzinnej wycieczce
Ogród kusi kolorami
owoce z drzew
na wyciągnięcie ręki
Kobieta w granatowej
sukni oaza spokoju
nagi chłopiec z kwiatami
Ważka zawieszona
w powietrzu czekająca
na właściwy moment
Pomarańczarka (Aleksander Gierymski)
Krzysztof Rębowski
Czasy są trudne przyjacielu
odziana w łachmany czekam
sprzedając pomarańcze
Gdyby ktoś pytał o moje życie
było ono długie
i wypełnione goryczą
Kosze ciążą okrutnie
ale cóż począć ciągle
czekam na okazję
Zaorana zmarszczkami twarz
wyraża dostatecznie wiele
kres ziemskiej wędrówki już bliski
Zamglone niebo poranka…
zlituj się nad moim losem
kup soczyste pomarańcze!
Macierzyństwo (Stanisław Wyspiański)
Krzysztof Rębowski
Karmiąca kobieta
zatrzymana w kadrze
na przyszłość
Matka w otoczeniu
córek z kokardami
we włosach
Czułość zapisana
w kwitnących kwiatach
domowej pelargonii
Bóg Ojciec – Stań się! (Stanisław Wyspiański)
Krzysztof Rębowski
Chaos
pradawny stan skupienia
Stań się!
powołuję cię moją siłą
Oddzielam
jasność od ciemności
Nadaję imię
światu
Unoszę się
nad wodami
Dzień Pierwszy!
Szał uniesień (Władysław Podkowiński)
Krzysztof Rębowski
Oderwani od ziemi
z nienaganną precyzją
buzujący emocjami
wprasowanymi w płótno
Zdziczenie obyczajów
i upiorna rzeczywistość
z uniesionymi kopytami
do szaleńczego skoku
Nagie ciało uległe
pod naporem huraganu
nienasycenie rozpalonych
do czerwoności włosów
Brak spełnienia
zapisany w losie
ozdobionym beznamiętną
Wędrowiec (Caspar David Friedrich)
Krzysztof Rębowski
Wierzę w to… w co warto wierzyć
unoszę się lekko na skale
zatopiony w iluzjach
dotyczących własnego życia
Napisałem już wiele zdań
cierpliwy papier dotrzymał
mi towarzystwa pośród szczytów
poszarpanych samotnością
Wyzwoliłem się z więzów
codzienności teraz odkrywam
świat zapisany na nowo
w dolinie romantycznych mgieł
Gracze w karty (Paul Cézanne)
Krzysztof Rębowski
Plugawa egzystencja
nałogowego gracza
karta nie idzie należycie
w zakopconym wnętrzu
Fajka wygasła
i widać dno opróżnionej
butelki… finał pracowitego
dnia w karcianej potyczce
Zadomowiło się robactwo
na koszmarnym stole
i czas rozliczenia już bliski
wbiję nóż w serce mojego kamrata!
Impresja – wschód słońca (Claude Monet)
Krzysztof Rębowski
Zmieniam życie
wypływam na morze
wierząc w obfity połów
Poranna mgła
zasnuwa marzenia
kula ognia nad moją głową
Wystarczająco daleko
abym czuł się
bezpieczny
Wystarczająco blisko
abym dotknął czule
wschodzącego słońca
Madonna (Edvard Munch)
Krzysztof Rębowski
Zobaczyłem cię w moim śnie
ukląkłem na jedno kolano
odmówiłem dziękczynną modlitwę
Teraz zachwycam się aureolą
nad twoją głową ramionami
które wołają mnie…
Kształtnymi piersiami
w sile wieku… pożądliwość
doskwiera coraz bardziej
Madonno na wyciągnięcie ręki
cielesna istoto przeżywająca
najpiękniejszy stan
Próbowałem cię posiąść tej nocy
w której zmieszałem farby
z kroplą gorącej krwi
Krzyk (Edvard Munch )
Krzysztof Rębowski
Ogień w mojej głowie
śmierć na drewnianym moście!
zredukowany do ostatecznego gestu
w popłochu lirycznych wspomnień
Bez oczekiwanego odzewu ze strony
oziębłej ludzkości bez bólu serca
w klatce wygodnej niewoli
z ostatniego peronu szaleństwa!
Ludzki robak zredukowany do ostatecznego
gestu w matni bez wyjścia
jak wszechpotężny krzyk
majaczący upiorne wspomnienia
Siedząca kobieta ze zgiętym kolanem (Egon Schiele)
Krzysztof Rębowski
Chciałbym opowiedzieć o tobie jak najwięcej bo malarstwo
wychodzi z mody a także poezja… kto czyta wiersze w rozpędzonych czasach?
Młode modelki mają w sobie świeżość poranka krople mleka na czterolistnej
koniczynie krew we włosach i wulkaniczne usposobienie
Czerpię ponad miarę z rozkoszy zaoferowanych mi przez świat nigdy do syta
piękno nie wychodzi z mody nawet w zdziczałym przez wojny świecie
Chciałbym opowiedzieć o tobie jak najwięcej moje wewnętrzne emocje
posadzone przed publicznością w wyrazistych kolorach ze zgiętym kolanem
Portret Jeanne Hebuterne (Amedeo Modigliani)
Krzysztof Rębowski
Przemawiaj do mnie głosem łagodnym pozbawionym
goryczy w naszym paryskim mieszkaniu bez wygód
wynagródź życie pełne wyrzeczeń wśród artystycznej bohemy
Pozwól na nowo zastanowić się nad sobą
z nieruchomą twarzą przypisaną tylko wybranym
aniołom o ludzkim spojrzeniu
Przemawiaj do mnie czule na progu dojrzałości
skradającej się w ciemnym pokoju – ja tobie wszystko
wynagrodzę przemienię w malowniczą nieśmiertelność
W salonie przy ulicy Rue des Moulins (Henri de Tolouse – Lautrec)
Krzysztof Rębowski
Znudzone własną biografią pochodzeniem społecznym
nominowane we wszystkich możliwych kategoriach
Panny gotowe na mistrzowskie łowy
spojrzeniem w zimne oko bezkształtnej kamery
Na warunkach dogodnych dla artystycznego życia
nonszalancji przysługującej najlepiej urodzonym
W reprezentacyjnym salonie stolicy
przeżywające kres gasnącej urody
Śniadanie na trawie (Edouard Manet)
Krzysztof Rębowski
Porozmawiajmy o interesach
odpowiednia na to pora
Kupiec żyje wystawnie
odpoczywa w plenerze
Pozdrów przechodniów moja
miła przyjaciółko
Twoje ciało podnieca
bardzo umiejętnie
Kosz pełen pyszności
delektuje się barwą
Soczystością ramion
okrągłością piersi!
Judyta (Gustav Klimt )
Krzysztof Rębowski
W godzinie próby
z odciętą głową Holofernesa
w zmysłowej ekstazie rozchyla usta
Prześwitująca nagość doczekała
dnia wesela zatkniętego jak sztandar
na maszcie
Judyta z obrożą na szyi
szczytująca na oczach widzów
z palcami wplecionymi w gęste włosy
Przypieczętowała dzień zwycięstwa
delikatną urodą która ścięła głowę
niegodziwemu władcy
Złota Adela (Gustav Klimt)
Krzysztof Rębowski
Pozostawieni sam na sam w oddzielnej pracowni
z daleka od ciekawskich spojrzeń przechodniów
dociekań przyszłego małżonka zamożnego
wiedeńskiego przemysłowca
Dziedzina wtajemniczenia dostępna tylko
dla nas dwojga schowanych za szafą ze szczerego złota
cielca czczonego przez elity
ze stolicy artystycznego świata
Upudrowana i naniesiona we fragmentach
na płótno wyszlifowane zmysłowymi palcami
oto miraż naszej wolności w pustynnej okolicy
kapiącej od złota
Adelo… kochanko moich ostatnich dni
oderwana od rzeczywistości spełniam twoją wolę
wydany na pastwę kruków które krążą
nad moją głową…
Matka (James Whistler)
Krzysztof Rębowski
Ten sam pokój
szara ściana
upiększona obrazem
monotematycznie
Wdowia suknia
wycięta nożyczkami
przytwierdzona do płótna
klejem stolarskim
Dama z wyższych sfer
z wypłowiałym wyrazem
twarzy z daleka
od światowego tłoku
Nasączona wspomnieniami
zapomina powoli
wtopiona w krzesło
jak wronie skrzydło
Sen (Henri Rousseau)
Krzysztof Rębowski
Nie ma lepszego miejsca na sen
przyjaciółko pod drzewem dobrego i złego
nagość nie zaspokoi mojej tęsknoty schowanej w dżungli
sen nie nadchodzi pomimo usilnych starań
Czarny grajek zaczarował zwierzęta wymawiając twoje imię
z pobożną czcią lew wytrzeszczył oczy
nie ma lepszego miejsca na sen
i do udzielania wywiadów
Zatem bezsenna na dodatek naga w dzikiej krainie
zażywa rozkosze moje tęsknoty pochłania czas
cisza wieczoru o którą proszę i twarz księżyca
zawieszona bardzo wysoko na niebie
Gdy rozum śpi (Francisco Goya)
Krzysztof Rębowski
Zasnąłem sprawiedliwym snem
zamurowałem drzwi
w nocy wszystkie koty są czarne
Demon posiada twarz sąsiada
jego szpony ranią dotkliwie
na moich ramionach ciernie
Zasłoniłem obolałą głowę
w śnie płonące ciała
na inkwizycyjnych stosach
Ludzie upiory błąkający się
po wypalonej ziemi
nasączonej udręką
Głowa ognia wznosząca się
ku niebu w dozgonnej wdzięczności
za rozniecenie żywiołu
Zło zakradło się pod mój dom
ostrzy na progu bagnet
zasnąłem sprawiedliwym snem
Okropności wojny (Francisco Goya)
Krzysztof Rębowski
Wykonano wyrok!
świadomi swego posłannictwa
ładują ponownie broń
Nie odwracaj oczu
przyjacielu nasyć je
bolesnym widokiem
Każda wojna jest taka sama
przynosi katom rozkosze
naucz się odróżniać dobro od zła…
Wierzymy w Boga
i posłusznie wykonujemy rozkazy
czeka nas nagroda w niebie!
Odór rozkładających się ciał
i uczta przy zastawionym stole
wznieśmy kielichy zwycięstwa!
Wyrok wykonano!
jakże cudownie podziwiać
zachód słońca nad morzem…