cisza jest krzykiem
Danuta Gościńska

Cisza jest krzykiem

Ta cisza,
koło zielonego lasu,
z motywem nieba.
Ta cisza szelestów,
westchnienia i szlochów.
Ileż ofiarowałam,
ile razy myśl wtulałam,
w kojącym rytmie czasu.
Ta cisza niepokojąca,
ubita jak droga,
kroplami wspomnień,
rani powietrze,
gdy ktoś wkracza
w moje królestwo.
Toczy walkę o piękno,
z ostrością widzenia
i wtedy cisza jest krzykiem.