Istota człowieka
Helena Szymko

Samotnie błąkasz się w tłumie –
z nadzieją, że gdzieś w jego głębi
znajdzie się ktoś kto cię zrozumie
że inna podobna tobie istota
też szuka przyjaciela –
spragniona przyjaźni czyjegoś ciepła
pragnie swoje serce przed nim otwierać
tak trudno zrozumieć drugiego człowieka
przeniknąć głębię jego duszy

poznać przesłanki jakie nim kierują
co niszczy go, a co wzrusza
człowiek – wciąż niezgłębioną tajemnicą
każdy z innej gliny ulepiony

jeden radosny na życie otwarty
inny murem kompleksów otoczony
lecz gdy już spotka swoją bratnią duszę
otwiera się przed nią, z sercem na dłoni
jakby na nowo do życia stworzony
już nie samotny, tylko we dwoje –
szczęściem przyjaźni upojony

z tomiku – ” Myśli Nieujarzmione”