Kwiat jabłoni
Janusz Strugała

pamiętam twoje dłonie
makami zczerwienione
klucz żurawi na sennym niebie
pamiętam kwiat jabłoni

chleb zakwaszony porannym słońcem
bose marzenia
diamentem oczy twoje
nadobne głodem pożądania

Błąkałem się jak motyl
szeptałem do ucha
bukietem kwiatów jabłoni
wyprosiłem błogie uniesienia

smakowałem zauroczony
romantycznym pejzażem
przyłapany na szczycie
zszedłem cicho w zachwycie