Lekcja życia
Anna Zimna – Węgielska

Kawałek życia w mej dłoni
Umykające me istnienie
Jak przekwitające ogrody
Garstka zerwanych kwiatów tylko przypomina
O ich ulotności bycia
Jak samotna łódź kołysząca się na wodzie
Przenikam ja po drogach życia
Kierując się dobrym zwyczajem
Bo każda radość jest czulsza od zawiei
Jak wiatr o siwych włosach
Co czyha z zakamarka
Podążam w aleje jasne
Po światło życia
By zawsze w człowieku istniało
To okruchy snu
Rozdzwonione losy
W kroplach porannej rosy
To lekcja życia