Miłość XXI wieku
Zygmunt Jan Prusiński

Naucz mnie kochać – nie mówiąc nic,
nawet szept odłóż do krainy ciszy.

Weź tylko ze sobą muzykę ciała –
skalecz mnie sobą dogłębnie…

Wtedy urosnę w potężne drzewo,
gałązką namaszczę wilgoć drgań.

Rozłóż się jak przestrzeń uroku,
przykryj mnie kolorem nieba.

Zatańczę ci akordem bluesa –
ten dźwięk rozpłynie się w nas…

Naucz mnie kochać w XXI wieku,
każdy wiek to inna parafraza tła.

6.03.2007 – Ustka

Wiersz z książki “Szudroczyć”