NA PERONIE
Anna Zimna-Węgielska

Rozsypałam kilka ziarenek
Niewypowiedzianych słów
Takie …życiowe obrazy
W ramach zamknięte
Pytań bez odpowiedzi
Dróg nie przebytych
By stojąc na stacji złudzeń
Niedokończonych wersów
Dogonić pociąg czasu
Pędzącego przede mną
By spiąć teraźniejszość
Klamrą
…w kuferku pamięci
By nie zboczyć z toru
Zdążyć zebrać piękne kwiaty
…jeszcze wszystko może się zdarzyć
Brak deszczu
Wypala ziarenka
Chwilo
Chcę ci jutro podarować
Bukiet marzeń
Toczący się losie
Po peronach dnia
Obecność twą cenię
Zamykając w swoich dłoniach
Jak piękne ballady
Z wieczora
Jestem gdy tylko o mnie pomyślisz