Non omnis moriar 2
Maciej Jackiewicz

Nad zimnymi grobami
pochylamy milczeniu głowy
tu ostatnie
ziemskie domy uświęcone

ptak na gałęzi jak niemy
ucichł na chwilę
ciemność pobladła
od lampionów i zniczy

dla tych co przeszli na drugą stronę
wieczne światło dzisiaj świeci
rozprasza zapomnienia mrok

kolejny
pierwszy dzień listopada
czy ktoś je wszystkie policzy
i zapisać na zawsze jeszcze zdoła

odmawiamy modlitwę pamięci
prostymi słowami
coś się kończy i coś zaczyna

czarna godzina
niejedną nadzieję ukradła
taka milcząca tak dużo teraz gada

dziś utkwił nasz wzrok
gdzie są wniebowzięci
i każdy ma swojego anioła

na ziemskim padole
w sercach przynosimy
złote chryzantemy