Obojętność
Sławomir Lęga

Obojętność

idę już długo
wyboistą drogą
ludzkiej obłudy
bez wody i chleba
odziany w poniżenie

dalej idę
nieustannie
biczowany
obojętnością

stoję pod drzwiami
gdyż zabrakło klucza
do pustej duszy