DOTYK DŁONI
Anna Zimna-Węgielska

A gdyby tak móc wznieść się
Ponad możliwości tego świata
Do miejsc nieodkrytych
Uśpionych swoją ciszą
Skryć się na jakiś czas
Tkałabym wówczas piękne dywany
Z myśli ich czasu
Siła ich natchnienia
Wskazówką na bieg wydarzeń
Odrzucając zwątpienia
Rzucając się w otchłań Nieznanego
Ukryta za dnia pod parasolem słońca
Zaś o zmroku pod grafitem nocy
Chwytając cudowne chwile
Zamykając je w swoich dłoniach
Napoić kroplami snu Obok ciebie
Tak bardzo chciałoby się
Zaczekać na cuda codzienności
Już nigdy nie bać się samotności
Krok twój wówczas byłby moim
Czasie przysiądź na chwilę… dotknij te marzenia
Przytul wspomnienia
Poranną mgłą otuliwszy
Przywitasz nowe godziny

Oceany życia nam nie znane
Jak słowa, które wpadły
do lamusa
Teraźniejszość nie mniej doskonała
Ale można ją dotykiem dłoni
Ogrzać By móc je szczerze rozdawać!

BYCIE
Anna Zimna-Węgielska

Życiorys pisany
Kreską życia
Na niej wypisane troski
Mimika oczu jej odbiciem
Blask ich pod zmęczonymi powiekami
Ust roześmianych
Ust milczących
Niczym pejzaże dróg przebytych
Rzeźbione kropelkami dnia
Podążając do jutra
Rzucone wiatrowi na zatracenie
Swoje zmęczenie
Jak ten statek co pod dobrymi wiatrami płynie
Do wysp okrytych ciepłem
Zapachem rodzinnego domu
Zmęczonego czasu czekaniem
Na życia jesieni pomoście
Oddając losowi w władanie
Zmęczony obraz swojej twarzy
By móc dalej powędrować
Po rąbek swojej tajemnicy dnia
W aksamitnej ciszy Jak odwieczny sługa wiatr
Co stojąc na straży
Na swej lutni melodie piękne gra
By dać ci w ofierze piękne dni
Malowane pastelami
Magią zaiste szkicu obrazu Twojego
Rozkwitu i przekwitaniu
Byciu i przemijaniu
Jak jeden z wielu w pięknym bukiecie
Kwiat… losu
O imieniu życie

JESIENNY SPACER
Anna Zimna-Węgielska

Pozdrawiam jesienią
Dywanem pod stopami
szeleszczących liści
Ścieżką, która prowadzi w nieznane
Nawet gdy pada deszcz
Swoje skarby posiada

Spójrz jaki piękny klucz ptaków
Żegna nas by powrócić wiosną
Drzewom powiedz dzień dobry
Smutkom zaś… bywaj.

Zanurz się w echo ptaszyny
W dłonie weź
miłość co wolność niesie
Nie ważne kim ktoś jest
Przecież to żywa istota
Krucha jak skrzydła motyla
Lecz w każdej chwili gotowa
By na spacer pójść
Wiara tak czysta
Pokona każde przeszkody
Choć życie ma tak inne strony
Cudów ogrodów nie zgłębisz
Wzgórza piramid nie posiądziesz
Słowem ogrzejesz marzenia
Iskierką duszę napoisz

Okrytą zieloną nadzieją.
To jest mój sen kolorowy.

ZAMKNIĘTE W ZWIERCIADLE
Anna Zimna-Węgielska

Okrywam pledem
Chłody mojego szczęścia
Te z życia co nastały jesienią
Wspominam barwy dające
Światu blask i tajemniczość
Słów, które cieszą i się spełniają
Myślę o kiedyś co będzie
A może i jutro
O szlakach nie przetartych
Tajemnych skrytych za nocą
Malowanych pędzlem czasu
Jak piękny poemat
Pisany latami
O przemijaniu
Opatrzony pieczęcią
Naszej pamięci
Szczęśliwych chwil
Wśród wszelakich trudów
Jak piosenka na dobranoc
Co o otuli
Zagubione małe szczęścia
Pośród milionów gwiazd
Zamkniętych w zwierciadle
PRAGNIEŃ
Jesienne marzenia

KAWAŁEK NIEBA
Anna Zimna-Węgielska

Rozwiane marzenia
Jak piękne talizmany
Otulone mgłą dat
Przed nami
W ich barwach
…iskierka radości
Twój głos
Odbity echem
Powraca by zagłuszyć smutek
Mych oczu
Ten list jest naszą rozmową
Pusta dłoń
Jak otwarte drzwi
Na skrawku dnia czeka

Magia słów w szeleście drzew
Powraca
Jutro spotkamy się znów

Cichością nadziei
Na KRAWĘDZI DNIA

ULICZKI
Anna Zimna-Węgielska

Nakreślam w swojej wyobraźni
Obraz uliczek krętych

Ramy bez zdjęć
Wyblakłe czasem dat

…garstką piasku pustyni

Zapraszam bezdomnego
W moje progi

By wykrzyczeć
Jak cennymi sekundami
Utkana jest tkanina życia

Chwilami dnia dzisiejszego

Myślami otulonymi
Błękitnym spojrzeniem

Na jutro
Z optymizmem

Z nadzieją go żegnam

Jeszcze jest wczesna wiosna

Choć wiek już dojrzały

Zaufać losowi

Wzbogacając wspólnymi przeżyciami

…wytyczoną drogą bycia

Dobranoc moja wyspo
Kompromisu
Miłości
Zaufaniu

Z okruszkami szczęścia

W mej dłoni

Cieszę się życiem

W gonitwie
Anna Zimna-Węgielska

Nie goń wiatru w polu
Przysiądź na samotnym kamieniu
Wsłuchaj się w szelest trawy
Odczytuj życie między wierszami
Czerp tylko to co pokrzepi serce spragnione
Smutki schowaj do lamusa
Melodią dnia niech będzie radość
Bo życie to wielki dar
To dar istnienia
Dajmy wszystko co możemy
Również to czego pragniemy
Bo życie to nie bajka
Lecz ciągła walka
W gonitwie po kamienistej drodze
Z bukietem róż co posiada kolce
I zdawać by się mogło
Otchłań nie do przebycia
Nic mylnego wszystko jest do przeżycia
Nasze dni są pełne przygód, marzeń
Głębokich tajemnic
Jak
Kosz kolorowych snów
Bo gdy człowiek to posiada
Dążąc do celu pokona wszelakie zawieje
Zdobywając swoje trofea
Nie będzie musiał prosić o więcej
Tak niewiele do szczęścia potrzeba
Patrz sercem kieruj się wiarą
Otwórz drzwi gdy ktoś zapuka
To wystarczy
Na tym ziemskim padole
Czas tak szybko ucieka
Jak pędzące konie
One wiedzą dokąd przed siebie
My to duża niewiadoma
Wszak w alejach naszych
Zakrętów jest wiele
Pokonasz bądź tylko człowiekiem
I kochaj sercem