Nieprzewidywalna miłość
Helena Szymko

Miłość – chadza zawsze, bocznymi ścieżkami
jest tajemnicza, pełna niepewności
wyszukuje serca najbardziej samotne
przez los opuszczone, pozbawione miłości
miłość bywa lekiem, na samotność duszy
jest eliksirem, na radość i pogodę ducha
jedynym sposobem, na potrzebę serca
stara się je wyrwać, z otchłani samotności
i pomimo wieku, próbuje w nim wykrzesać –
iskrę, ponownej, prawdziwej miłości

Grudzień
Helena Szymko

Grudzień – godnie stąpa w butach
ma ostrogi, paraduje w białej szacie
mrozi rzeki i jeziora
dmuchnie śniegiem prosto w oczy
zaczerwieni uszy nosy
skuje mrozem wszystko wokół
taka przecież jego rola

żeby mrozić, żeby szczypać
zawieruchą nas przeganiać
lepiej nie wychodzić z domu
usiąść sobie przed kominkiem
wziąć do ręki lampkę wina
puścić ulubioną płytę
i uciekać się w marzenia

może któreś z nich się spełni
wygrasz 6 w totolotka
lub pokocha cię dziewczyna
można marzyć i rozmyślać
czasu na to mamy wiele
bo zimowy miesiąc grudzień
trochę z nami poflirtuje
jemu wcale się nie spieszy
bo do wiosny wciąż daleko
a przez dalsze swe miesiące –
niezłą aurę nam szykuje

Spacer nad morzem
Helena Szymko

Tak pięknie dziś nad morzem –
wszystko biały śnieg pokrywa
jarzy się w promieniach słońca
a zew dnia, do spaceru wzywa
bieluśko spokojnie ni wiatru zamieci
tylko chwilami słońce
w przymrużone oczy zaświeci

aż chce się wdychać to mroźne powietrze
pełne morskiego jodu
choć śnieg trzeszczy pod butami
tak miło iść plażą do przodu
w srebrzystych szatach wydmy
na drzewach misterne korony

plaża prawie wyludniona
tylko wierne towarzyszki morza
unoszą się nad głowami
taki spacer – dodaje werwy i siły
i chłód w ciele rozgrzewa
gdy wokół zlatują się mewy
by uchwycić w locie –
choć kruszynkę chleba

Przyroda mistrz wspaniały
Helena Szymko

Nawet niewielka kropla miłości –
potrafi zburzyć mur obojętności
jak woda w przyrodzie rzeźbi skały
tworząc przy tym, widok jaskiń wspaniały
tak piękno miłości z duszy wynika
a każde jaskiń i gór odkrycie
dreszczem emocji odkrywców przenika
przyroda, to mistrz wspaniały
potrafi latami drążyć koryta i skały
jak świat długi i szeroki – malując
przeróżne ziemi widoki
uczy pokory i wytrwałości ducha
dla pasjonatów każde odkrycie –
serce radością przenika

Ciepłe słowa w mroźny dzień
Helena Szymko

Przytul mnie –
chcę poczuć ciepło twojego ciała
wsłuchiwać się w słowa które rozgrzewają
za oknem mróz rzeźbi
na szybach misterne wzory
delikatne płatki wirują w powietrzu
otulając ziemię puszystym kobiercem

ogień sypiąc skrami tańczy
złocistym płomieniem
przy tobie wszystkie moje zmysły
tańczą jak ten ogień w kominku
a krew płynie w żyłach
gorącym strumieniem
jesteś bezpieczną przystanią
gdzie schroniło się moje serce

twoje ciepłe słowa
sprawiają że nie jest mi zimno
a wszystkie smutki zanikają
tylko przy tobie
gdzie ciepło i czułość
grzeje bardziej niż wino
a cisza i spokój
są zwiastunami szczęśliwych dni
może bić spokojnym rytmem –
moje serce