PRAGNIENIE
Anna Zimna-Węgielska

W ogrodach świata zamknęłam
Mój talizman szczęścia
By nie pękła w nim nić życia
W alejach różanych znalazłam koniczynkę
Tę czterolistną, szczęśliwą
Na ławeczce zaś białe piórko
Gołębia pocztowego
By lżej było mi pisać
On wie, że z wierszem się trudzę
Na łańcuszku życia czas umyka
A ja chcę podarować światła
Tym co go mają za mało
Przyozdobić jasnym słońca promieniem
Zostawić okruszki szczęścia
W sercach mi bliskich
W ogrodach są piękne aleje
I w każdej z nich coś się dzieje
Więc biegnę po natchnienie
Melancholia owita kwiatami dmuchawca
Czas obecny przywołać
Do uścisku kochanej dłoni
Podążać szlakiem dnia i nocy

We dwoje
Ugasić pragnienie
Dopóty mądrość w sercach trwa

PS… Dla kogoś bliskiego
Za horyzontem.