Pszeniczna dziewczyno o poranku
Zygmunt Jan Prusiński

Klaudii Waszkiewicz

Jesteś złocistym motylem.
Wolna w swej przestrzeni
zdobisz akcenty uczuć pól.

Gdzieś uroczy kamień czeka.
Może spoczniesz na nim Klaudio,
niech się cieszy polny kamień.

Zaczekaj na mnie kilka minut.
Nastrojony złocistym szeptem,
wzmacniam się polną liryką.

Jesteś dla mnie kobieca.
Szykuję wędrówkę z tobą
pośród polnych gęstych traw.

To ty znajdziesz to miejsce –
gdzie słońce ogrzało dla nas
tajemnice poznania i dotknięcia.

5.10.2010 – Ustka
Wtorek 20:17

Wiersz z książki „Niebieski blues”