Pytania do siebie
Marian Jedlecki

Pytania do siebie (z cyklu Stan Rzeczy)

Każda moja rzeczywistość
każdy z moich wierszy
potrwają nie dłużej niż kwiat paproci
prawda to czy fałsz?
a może to tylko mój narcyzm?

bo może są jak ta mgła wilgotna i nieprzyjemna
albo czymś więcej niż mgłą udającą uduchowienie
bo przecież ani wielkość trwałość wygląd
nie mają znaczenia przynajmniej tu i teraz

dlaczego?
bo są ledwie wielkością trwałości
a ważne jest to co trwa i ma Znaczenie
moja rzeczywistość i moje wiersze
a bycie rzeczywistym jest najważniejsze
przypomina pierś Matki –
krynicę wszelkich doznań
która zapełnia to co istnieć zaczyna
tę busolę „bezkierunku” w chaosie świata

ale ja Ciebie pytać nie zamierzam
ani paciorków smutków na czoło nanizanych
przez pospolitą samotność poety
dokąd mam zmierzać –
JA o znanym Tobie Panie imieniu