Scenariusz życia
Janusz Strugała

lawina pytań
bez odpowiedzi
myśli zachmurzone
topią się jak wosk

ogniwa życia
spaja tęsknota
jest stanem hipnozy
rytuałem przetrwania

w poczekalni jutra
łowią się diamenty chwil
dekorują się sytością
gęstnieją zachwytem

konspiracji zaćmą
błagają o powroty
scenariusz zagadką
mroczną tajemnicą

dzbany uczuć wylane
na ugory czasu
kawa na dzień dobry
zaspokoi afektów wymieranie

magmą się leje
smutek i nostalgia
piramidą zwątpień
pudruje nuty wspomnień