świat miał tysiąc barw
Danuta Gościńska

Świat miał tysiąc barw,
tych jaśniejszych, tych słonecznych,
nie wiedziałam, że kilka chwil
a zajdzie słońce.
I jak młody wiatr pędziłam w dal,
jakby miało czasu zabraknąć,
tchu i słów miało nie wystarczyć.
Gdy jeszcze jasny płomień życia się tlił,
a świat miał tysiąc barw.
Odnaleźć siebie
by pozostać sobą.
Ciesz się tym wszystkim,
co od życia dostajesz,
choć ono ci czasem,
tak niewiele daje.
Nie rezygnuj z celu
tylko dlatego ze
wymaga czasu –
czas i tak upłynie.
Ciesz się radością
każdą kroplą małą,
a wkrótce nią napełnisz
swoją duszę całą.
Ciesz się tą cząstką miłości,
którą świat ci ofiaruje,
bo właśnie tego najbardziej,
kwiat życia potrzebuje.
Ciesz się siłą swoją,
co wytrwałość daje
i dzięki której granice,
swych możliwości poznajesz.
Ciesz się, raduj się.
Kochaj i płacz!
Bo to jest życie.
W dzień kolejny
i czerń tej nocy
się skryć, się skryć…