TĘSKNOTA
Jadwiga Miesiąc

Urodę ziemi obcej, dalekiej,
z szafirowym granatem nieboskłonu,
morzem złotym w poświacie księżyca,
zabiorę dziś do ojczystego domu.

Zabiorę tam, gdzie serce bije goręcej,
Gdzie każda polska wierzba na powitanie
pochyla z szacunkiem siwe gałęzie,
gdzie z radością będę wołać:
Nie chcę nic więcej!

Bo w moim kraju każdy łan zboża
gra i śpiewa najpiękniej.
A wszystkie trawy od gór aż do morza
urzekają zapachem łąki kwietnej.