Urok jesieni
Helena Szymko

On ją w złote muśliny otulił –
ona płonie barwami maluje
ponad drzew koronami się wznosi
drżące liście od wiatru całuje
w przezroczyste z muślinu sukience
po ogrodach i polach się snując
wszystkie kwiaty zrywa po drodze
ich barwami się bawi zachwyca
i uplata z nich piękne wianki

wiatr – pomaga układać kwiaty
astry wrzosy do jej szaty upina
jej urokiem zachwycony
chwyta ją – z nią tańczyć zaczyna
podziwiając to płomienne bóstwo
coraz bardziej w niej zakochany
unoszą się po nieba przestrzeni
bujając razem w obłokach
przyglądają się matce ziemi
jak cała przyroda –
barwami jesieni się mieni