W obrębie tego czasu od naszego…
Zygmunt Jan Prusiński

– Joannie nie od aniołów –

Kołysanka z moich słów
przy tobie staję się mężczyzną,

potrafisz wiele
twoje kamienie nie milczą.

Warto z inteligentną kobietą rozmawiać
o metafizyce – jesteś we mnie

naga czy ubrana –
oswobodzona bez chodnikowej filozofii.

Joanno, poruszam cię wierszem
czujesz moje drżenie?

Jestem bez pamięci
odbiorcą twego piękna.

Biorę tylko to co mi się należy
ze świata kobiety –

poszanuj ten podarunek
z ręki nieba.

Zostań wilgotna…
jak jabłko w sadzie.

12.11.2010 – Ustka
Piątek 9:26

Wiersz z książki „Wnętrze cienia”