WIEDEŃ (cz. 1)
Kazimierz Surzyn

Określany mianem zielonego miasta
przesiąknięty dynastią Habsburgów
z gwarną aleją Karntner Strasse
i pokaźną ilością cennych zabytków.

Bardzo podobała się nam starówka
która z ładnymi szerokimi ulicami
tworzy istny raj architektoniczny
z licznymi kawiarenkami herbaciarniami
restauracjami i sklepami luksusowymi.

Barokowy dostojny pałac Schonbrunn –
urokliwa cesarska rezydencja letnia
chowa we wnętrzach nastrój ceremonii i bali.
Są tam freski sztukateria godne podziwiania.

Na zewnątrz snują się przepiękne ogrody
zadbane z dziewiczą bujną zielenią
wzorzystymi dywanami traw oraz kwiatów
i urzekającą serca ogromną przestrzenią.

Robią wrażenie pałac władców – Hofburg
a szczególnie portrety Elżbiety Bawarskiej.
Galeria Albertina z kolekcją grafik dzieł
L. da Vinci M. Anioła Rubensa Picassa.
Tutaj jechaliśmy z lubą dorożką wzdłuż
dziedzińca i dalej niczym książęca para.

Katedra św. Szczepana – symbol Wiednia
z dachem ze wzorami geometrycznymi.
Z wieży podziwialiśmy panoramę miasta
a w środku krucyfiks z legendą mówiącą
że czarna broda Chrystusa ciągle rośnie.

Wakacyjne wspomnienia.