WIOSNO ACH WIOSNO

WIOSNO ACH WIOSNO
Kazimierz Surzyn

Cieplej na sercu,
mijają depresje,
wiatr rozwiewa
smutki i żale.

Słońce przebija mgłę
śmieje się w rzece
łagodnie grzeje
budzi do życia
człowieka duszę
i maluje świeże
przyrody pejzaże.

Zajaśniało, zapachniało
powietrze magią,
drzewa obrosły pąkami,
bazie pachną świętami,
trawy zielenieją z radości.

Wiosno, ty oczy
moje pieścisz,
cudowna wiosno,
ach wiosno,
Pani kwiatowa.

Wróciły skrzydlate
pieśnią zawróciły
nam w głowach,
bocian dziobie
na łące, tryumfują
uśmiechnięte buzie,
choć lat przybyło
serce ciągle młode.

Na wiosnę obudziły się
nawet te dwie niemowy
i wyznały miłość sobie,
bo najpiękniejsze
jest teraz miłowanie.