WSZYSTKO MA SWÓJ CZAS
Kazimierz Surzyn

Swój czas mają narodziny –
piękny dar od Boga, od rodziców
niczym romantyczny wschód słońca

Swój czas ma dzieciństwo –
pełne miłości, wrażeń, zabawy
słyszysz zewsząd że jesteś kochany

Swój czas ma młodość –
huragan życia, wszystko chciałbyś mieć,
biegniesz co tchu
upadasz, wstajesz, wzrastasz
i niczego się nie boisz,
galopując jak koń na biegunach

Swój czas ma nauka –
poznajesz światło mądrości świata

Swój czas ma praca –
jakie to szczęście być przydatny,
tworzyć nie dla siebie,
ale dla ogółu społeczeństwa

Swój czas ma miłość –
wspaniała, wielka, prawdziwa
taka co przetrwa każdy zakręt,
w pieszczotach przytuleń
zawsze razem w działaniu,
w słodkości połączonych serc i rąk,
w bezpiecznym domu bogatym w życzliwość

Swój czas ma tracenie i uzyskiwanie,
popełnianie błędów i naprawianie,
mówienie płomienne i pozostawanie w ciszy,
modlitwa dziękczynna za doznane łaski –
za żonę, dzieci, wnuków, rodziców, przyjaciół,
sukcesy rodzinne i w pracy,
oczekiwanie na kogoś, na coś
aby zapomnieć o samotności,
rozłąka co boli i bycie razem,
wypoczynek na łonie natury –
w majestacie gór, w szumie mórz błękitnych
w cywilizacjach współczesnego świata,
swój czas ma choroba, przygnębienie, zdrowie w pełni
i śmierć która niechże będzie jak zachód słońca,
z błogą nadzieją na wieczność,
bo przecież słońce wschodzi każdego ranka
po ciemnościach nocy