Jest sobie życie
Elżbieta Andrzejewska
Jest sobie życie
Nie ambitnie
Nie tuzinkowo
Nie poddano zbytnio
Osobie
Osobom.
Intymnie
Z odwagą
I nie przesadną skromnością
Nie na pokaz
I nie na wynos.
Jest sobie życie.
Ma się dobrze
Nic nie udaje
Nie łasi się do tęsknot
I niespełnień
I tego co trąci bylejakością.
Śmiało sięga po szczęście.
Jest w nim obecne.
Pamięć
Elżbieta Andrzejewska
Nikłym uśmiechem
wobec życia
stwarzała świat wiary
w Boga.
Rozumiała
więcej niż mówiła.
Pamięć moja
skąpo odziana w spotkania
weszła o świcie do domu
spod dziesiątki.
Stąpam na palcach
by nie spłoszyć odejścia.
Zapamiętuję obraz z Biblii.
Przecież jest tam mieszkań wiele.
Łza ukołysana cichnie
w kołysce snu
jak dziecko rodzące się do wieczności.
W krainie
dusz nie przeszkadza już ciało.
Nie przeszkadza.
W bezdeszczowych ogrodach
miłość podlewa kwiaty.
My
Elżbieta Andrzejewska
My
Ptak nam usiadł na stoliku
Płatek róży na policzku
I biedronka na paznokciu
Kot się łasi
Mrużysz oczy
To od słońca
Parę piegów
Trochę zmarszczek
To co warto
To być razem
Choć niekiedy
Na dwóch brzegach
Ja os0bna
Ty osobny
Nie mów jeszcze o miłości
Słowa tylko przeszkadzają
Chłonąć to co jest ulotne
Wolę dotyk twojej dłoni
Twoje ramię
Czas mam przecież zawsze sprzyja
Jeśli zechcę
Jeśli zechcesz
Podróż
Elżbieta Andrzejewska
Mówisz mi że wszystko dobrze
robiąc długie pauzy pomiędzy słowami
ja zaś wiem że drżysz wewnętrznie
żeby nie spłoszyć kolejnego dnia
przeżyć to przed czym nie chcesz uciec
Słucham pauz
które wypełniam modlitwą
z powodu wiary i rozumienia
Była przecież w tak wielu miejscach
wewnętrznych miast i pustyń
już wtedy czułam że Cię spotkam
że będę tutaj
Nie pytam o nic żeby nie spłoszyć milczenia
jakże cennego w czasach nadmiaru łow i deklaracji
jesteś bezpieczna gdziekolwiek jesteś
świadoma siebie i tej zależności
która bierze się ze słów
Jezu Ufam Tobie
Wie że u Ciebie słonecznie i gwarno
jesteś przecież w kraju słów które tworzą mosty
pomiędzy ludźmi w zewnętrznym wymiarze bycia
Tęsknię do ciepłych dni nad morskim brzegiem wielu mórz
Tęsknota jest dobra i miłość jest dobra
przecież to oczywiste
a jednak trzeba sobie przypominać.
Rozstanie
Andrzejewska Elżbieta
Tak wiele wniosłaś
W żyć wiele
A nieobecność nie ma nic do rzeczy
Jesteś cząstką tak wielu istnień
W świetle tej prawdy
Ktòra sprawia dobro
Uśmiechem i gestem
Przeradza w miłość słowo
Jestem
Pamiętam dobrze
Dzień Twoich zaślubin
Kwiaty we włosach
Spojrzenie dwòch światòw
Pamiętam szczęście.
