Na pół drogi stąd od wiersza
Zygmunt Jan Prusiński

Barbarze Piłat

Zakręcone niebo bujnymi chmurami,
jak twoje włosy leżące na plaży.

Zbierasz pamiątki, i cienie wspomnień,
i kolorowe kamyki, i puste muszelki
ułożysz na parapecie w sypialni.

Te chwile ze mną nad Bałtykiem
obracasz jakby czas do góry nogami.

Niosę ci napisane wiersze miłosne
na tyle prawdziwe jak fale morza,
według planu pieszczot i wiatru.

Pamiętaj Barbaro, na pół drogi stąd
dotrzesz do moich ramion jabłoni.

Nie zrywaj jeszcze owoców! –
Niech dojrzeją w trakcie pocałunków,
na samym szczycie łagodnieje zachód.

29.09.2010 ? Ustka
Środa 20:15

Wiersz z książki „Niebieski blues”