Słowo tak by wystarczyło
Helena Szymko

Spójrz – jak niebo gwiazdami usłane
tak nasze serca marzeniami
słowo tak by wystarczyło
a spełnią się nasze marzenia –
otwórzmy tylko wrota miłości
samotność przestanie nas dręczyć
cudownym byłbyś kochankiem
zesłanym przez gwiazdozbiór nieba

wiodąc mnie ku przyszłości
broniłbyś tej miłości jak lew
wiecznością by kwitło
nasze nieziemskie uczucie
gwiazdy zawsze by sprzyjały
a gdyby mnie wezwał los przeznaczenia
zawsze mnie ujrzysz po drugiej stronie lustra
nie będziesz musiał ginąć z tęsknoty
czując – obecność mojego istnienia

Pragniemy
Helena Szymko

Pragniemy tego czego nie mamy –
za czym tęsknimy od lat
może dlatego, nasze marzenia
sprowadzają nas w iluzji świat
jest najciekawsze czego nie znamy
co ukrywa przed nami czas
gdy nas dosięgnie prawdziwa miłość
na zawsze pozostawia w nas trwały ślad
każdy ma własną drogę życia
jaką wytyczył nam los
czasami łatwą do przebycia
lecz zbyt często
sprowadza nas ona – na boczny tor

Ty mi mówisz
Helena Szymko

Ty mi mówisz – żem ja niezbyt skromna
że mam włosy przez wiatr potargane
że mój uśmiech daleki od słońca
ale za to mam oczy kochane
ty mi mówisz żem zimna jak ryba
i żadna miłość już mnie nie ogrzeje
więc dlaczego jesteś mym cieniem
pragniesz mieć choć maleńką nadzieję
lecz ty nie wiesz żem z wiatru i burzy

kocham gdy mi nad głową szaleją
ja się przy nich wcale nie nudzę
każdy dzień jest dla mnie wyzwaniem
każdy dzień jest dla mnie nadzieją
a gdy moja dusza już się wyszaleje
uspokoją ją watry i burze –
z zimnej ryby w boginię się zmienię
jakby oset przemienił się w różę
i zapuszczę w twoje serce korzenie

Jeszcze nie czas
Helena Szymko

Jeszcze nie czas – by strugi łez
po twarzy ci spływały
jesień życia wciąż kwitnie
mimozą i wrzosami
tyle jeszcze dni miesięcy
nawet lat przed nami
serce, jak dawniej łaknie miłości
krew burzy się w żyłach
a dusza – wciąż pełna życia
choć włos srebrem przetkany
wciąż niepohamowane
pragnienia istnienia –
i czerpanie z życia radości

Realistka
Helena Szymko

Ty wciąż próbujesz mnie oceniać –
wytykają mi moje wady
a może ja się nie chcę zmieniać
i nie obchodzą mnie twoje rady
ty pragniesz widzieć we mnie anioła
bym rozjaśniała ci twoją duszę
ale ja jestem realistą
i sama wiem co robić muszę
nie mogę zostać twoim aniołem
bo aniołowie bywają w niebie
my tu na ziemi z ludzkimi wadami –
jesteśmy tacy jacy jesteśmy

Już niebawem Święta
Helena Szymko

Jeszcze tylko dni niewiele –
może zima śniegiem nas rozpieści
coraz bliżej świętowania
wśród najbliższych i wśród gości
więc czekamy z utęsknieniem
na Święta Bożego Narodzenia
byśmy mogli się weselić
i świętować co niemiara

że narodził się zbawiciel
Król całego świata – Jezus malusieńki
naszych grzechów odkupiciel
będziemy śpiewać mu kolędy
jak pastuszkowie trzej królowie
kiedy hołd i dary mu składali
Kacper Melchior i Baltazar –
w Betlejem na sianku w żłobie

Żyj według boskiego prawa
Helena Szymko

Życie przędzie nam czas –
jak jedwabnik nić przędzie
teraz jesteś wśród nas
jutro może już nie będziesz
bądź wierny swym ideałom
miej w życiu wyższe cele
bo czasu pozostało już mało
a do zrobienia jest wiele

kochaj drugiego człowieka
bo miłość – to ludzka sprawa
czas nieuchronnie ucieka
żyj według boskiego prawa
sumienie miej zawsze czyste
bo gdy kiedyś od nas odejdziesz
w pamięci innych na zawsze –
obecny będziesz

Kolekcja
Helena Szymko

Jak w muszli – tulony w dłoniach
kawałek bursztynu
ogrzewa teraz moje chłodne dłonie
pieszczony piaskiem przez dno oceanu
zamierzchłych czasów zawiera związki
miksturą i dotykiem leczy
maskotką syren zapewne bywał
nim trafił w moją mini kolekcję
najpiękniejszy pośród innych okazów
mam drugi podobny –
tej samej struktury blasku i koloru
są jak bliźnięta wzrok przyciągają
dary oceanu – swoją tajemnicą
wciąż zadziwiają