Pozwól kochać cię liryką!
Zygmunt Jan Prusiński

POZWÓL KOCHAĆ CIĘ LIRYKĄ !

Gabrieli Sieradzkiej

Smukłość twa jak lot
drapieżnego sokoła w dół,
kiedy widzi swą ofiarę.

Pragnę być Gabrielo
ofiarą naszej miłości –
otwórz swoje gniazdko.

Czyżbym przeszedł
jakieś badania słoneczne,
może kolory te różowe.

A może ja sam drapieżny
rozkładam cię pomału,
żeby zobaczyć całą rzeźbę?

Pozwól kochać cię Liryką –
jest tak bezpieczna i czysta,

Biała Damo – czekam!

24.11.2010 – Ustka
Środa 17:48

Wiersz z książki „Wnętrze cienia”