Niech się wszystko przyśni co nie było
Zygmunt Jan Prusiński

Nie wszystko można mieć
choćbyś z Bogiem był w pobliżu
umacniam wspomnienia
były i lustra i gitary brzmiące.

A ty jak baśniowa dziewczyna
w miodowej sukience biegłaś
poruszyłaś moje struny
wyśpiewałem ci sonety.

Tak raźnie nam razem
zobacz rzeki płoną –

ustawiczna podnieta
by się dotykać do końca.

Widzisz mnie dziewczyno?

Stoję na wzgórzu pragnień!

1.5.2013 – Ustka
Środa 7:42

Wiersz z książki “Córka Wiatru”